نقش حضرت خدیجه(س) در رشد و گسترش اسلام و جایگاه او در دیدگاه پیامبر اسلام(ص)

خدیجه کبری(س) از پدر و مادری متولد شد که هر دو قری شی بودند. سبقت ح ضرت خدیجه(س) از میان زنان به اسلام، بیانگر اوج مقام این بانو در ایمان و اعتقاد به رسالت پیامبر اکرم(ص) است و نشاندهنده این ا ست که در ا سلام، برای کسب کمالات معنوی و باورهای الهی فرقی بین زن و مرد نی ست. آ شنایی و ازدواج خدیجه با پیامبر، یاری کردن پیامبر خدا چه قبل از بعثت و چه در آغاز وحی و چه پس از بعثت، خواندن اولین نماز جماعتی که با پیامبر همراه علی(ع) در مسجد الحرام بر پا کردند، حمایتها و نقش فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بی بدیل او در شروع دین مبین اسلام و جایگاهی که در دل پیامبر خدا باز کرد همه حکایت از منزلت والای ایشان دارد. پیامبر (ص) تا آخر عمر از خدیجه به بزرگی یاد میکردند. هچنین امام حسن(ع) و نیز امام حسین(ع) به جده خود یعنی خدیجه کبری افتخار میکردند. خدیجه(س) برای همه نسلها ظرف امامت ا ست؛ چراکه از نسل او ست که امامت به وجود آمده و هنوز امتداد دارد. حضرت خدیجه(س) الگوی کاملی برای همه زنان در امر شوهرداری است. هدف این مقاله، بیان کردن گوشه ای از نقش و خدمات خالصانه این مادر مومنه بزرگ صدر اسلام به رشد و گسترش اسلام است.