بررسی اثر غلظت های متفاوت تیدیازورون و کینتین بر باززایی و پرآوری ژربرا (Gerbera jamesonii) رقم رداکسپلوژن

چکیده بدلیل اهمیت گیاه ژربرا در تولیدات گیاهان زینتی و نیاز روز افزون به ازدیاد ارقام و خصوصیات جدید وارداتی، در این تحقیق ریزازدیادی آن مورد بررسی قرار گرفت تا میزان مناسب استفاده از غلظت هورمون تیدیازورون برای باززایی و همچنین غلظت مناسبی از هورمون کینتین در مرحله پرآوری تعیین گردد. برای باززایی شاخساره از رقم رداکسپلوژن، ریزنمونه های کاپیتولا، در محیط کشت MS حاوی غلظت های ۲۵/۰، ۵/۰، ۷۵/۰ و ۱ میلی گرم در لیتر تیدیازورون کشت شدند و درصد باززایی از ۳۰ روز بعد از کشت تا روز ۷۵ هر ۱۵ روز یک بار محاسبه گردید. در مرحله پرآوری اثر غلظت های ۴، ۶ و ۸ میلی گرم در لیتر کینتین در محیط کشت مورد بررسی قرار گرفت، صفات وزن تر و تعداد برگ هر شاخساره در دو مرحله هر یک به فاصله ۲۲ روز ارزیابی شدند. در مرحله ریشه زایی شاخساره ها در محیط کشت فاقد هورمون قرار گرفتند. بیشترین باززایی در غلظت های ۷۵/۰ و ۱ میلی گرم در لیتر تیدیازورون به میزان ۳۹ درصد، ۶۰ روز پس از کشت حاصل شد. در پرآوری و در مرحله اول اندازه گیری، افزایش وزن ریزنمونه در تیمار ۶ میلی گرم در لیتر کینتین بیشتر بود و در مرحله دوم، بیشترین افزایش وزن در تیمار ۴ میلی گرم در لیتر کینتین ثبت گردید، همچنین در هر دو مرحله، بیشترین تعداد برگ درتیمار ۶ میلی گرم در لیتر کینتین بدست آمد. همچنین ۸۷ درصد گیاهچه ها پس از یک ماه در محیط کشت ریشه زایی فاقد هورمون، ریشه دار شدند. واژه های کلیدی: ژربرا، کشت بافت، تیدیازورون، کینتین