اثر چندشکلی آللی برخی از ژن های کاندید محور هورمون رشد روی صفات تولید تخم در مرغان بومی مازندران

در این مطالعه چند شکلی آللی ژن های هورمون رشد (GH)، گیرنده هورمون رشد (GHR) و فاکتور موثر بر رشد بتا ۳ (TGFβ۳) شناسایی و ارتباط آن ها با صفات تولید تخم مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های خون به طور تصادفی از مرغان مولد ایستگاه اصلاح نژاد مرغ بومی مازندران تهیه و با حفظ زنجیره سرد به آزمایشگاه انتقال یافت. بعد از استخراج دی ان ای، جایگاه های مورد نظر با استفاده از آغازگرهای اختصاصی تکثیر و تعیین ژنوتیپ توسط روش PCR-RFLP انجام گرفت. فراوانی هر یک از آلل های (+) و (-) در جایگاه ژنی GH به ترتیب برابر با ۷۹۸۱/۰ و ۲۰۱۹/۰، در جایگاه GHR برابر با ۹۹۳۷/۰ و ۰۰۶۳/۰ و برای جایگاه ژنی TGFβ۳ برابر ۸۰۳۷/۰ و ۱۹۶۱/۰ برآورد شد. در دو جایگاه GH و TGFβ۳ ژنوتیپ هتروزایگوس مشاهده شد، اما تمامی نمونه ها در جایگاه GHR دارای ژنوتیپ هموزایگوس بودند. آزمون χ۲ تعادل هاردی واینبرگ را در دو جایگاه ژنی GH و TGFβ۳ در جمعیت مورد مطالعه تایید نمود. آنالیز آماری داده ها نشان داد که جایگاه GH بر روی ارزش فنوتیپی وزن تخم مرغ در زمان بلوغ جنسی و ارزش اصلاحی سن در زمان اولین تخم گذاری اثر معنی دار داشته است. مقایسه میانگین ها نشان داد که مرغ های با ژنوتیپ -/- در جایگاه ژنی GH دارای ارزش فنوتیپی وزن تخم مرغ در زمان بلوغ جنسی بیشتری هستند، اما ارزش اصلاحی سن در زمان اولین تخم گذاری پایین تری داشتند. اثر جایگاه GHR، TGFβ۳ و اثر متقابل بین GH×TGFβ۳ روی ارزش های فنوتیپی و اصلاحی صفات مورد نظر معنی دار نبود.