اثر منبع کاتیونی و DCAD جیره گاو شیری بر فراسنجه های تخمیر شکمبه در شرایط برون تنی

برای بررسی اثرات منبع کاتیون و سطح اختلاف کاتیون - آنیون (DCAD) جیره گاو شیری بر ویژگی­های تخمیر میکروبی از آزمایش تولید گاز و کشت ثابت استفاده شد. فراسنجه­های تولید گاز، زمان متناظر با نصف حداکثر گاز تولیدی(۵/۰t)، اسیدیته شکمبه و­ تجزیه پذیری ماده خشک (DMD) در قالب آزمایش فاکتوریل ۲×۲×۳ اندازه گیری شد. عوامل موثر شامل DCAD (meq/kgDM ۱۵۰+، ۲۵۰+ و ۳۵۰+)، منابع پتاسیمی (کربنات پتاسیم بدون آب(KC) و کربنات پتاسیم سسکوئی هیدرات (KCS)) و منابع منیزیمی (اکسید منیزیم (MO) و کربنات منیزیم (MC)) بود. نتایج تفاوت معنی داری در فراسنجه­های تولید گاز، ۵/۰t، pH مایع شکمبه و DMD، بین تیمارها نشان داد. تیمار با DCAD ۱۵۰+ حاوی دو منبع KC و MC بیشترین حجم گاز تولیدی در ۱۲۰ ساعت انکوباسیون، بیشترین پتانسیل تولید گاز و بیشترین مقدار c را نشان داد. در این تیمار از آنجایی که نرخ تخمیر بالاتر بود، زمان ۵/۰t کاهش یافت. تفاوت تابعیت گاز تولیدی از تجزیه پذیری ماده خشک بین سطوح مختلف DCAD نیز به لحاظ آماری معنی­دار بود، بطوریکه DCAD ۲۵۰+ و ۳۵۰+ میلی اکی والان احتمالا از طریق بهبود شرایط محیط کشت به نفع جمعیت میکروبی شکمبه باعث افزایش تجزیه پذیری ماده خشک و درنتیجه افزایش گاز تولیدی شد. استفاده از منبع KCS باعث کاهش نرخ تخمیر و افزایش تداوم تخمیر شد که این تداوم قابلیت هضم ماده خشک را افزایش داد. به طور کلی می توان گفت که استفاده از منابع KC وMC با سطح DCAD ۲۵۰+، باعث بهبود شرایط تخمیر شکمبه می­شود، ولی استفاده از منبع KCS به طور خاص باعث افزایش DMD میگردد.