مطالعه ریخت شناسی و فیلوژنی سستود موسگوویا پکتیناتا از خرگوش های وحشی
محل انتشار: فصلنامه محیط زیست جانوری، دوره: 13، شماره: 3
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 322
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AEJO-13-3_002
تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1400
چکیده مقاله:
یکی از مهم ترین و شایع ترین انگل های داخلی در خرگوش های وحشی، سستودی بنام موسگوویا (خانواده آنوپلوسفالیده) است. هدف از مطالعه حاضر شناسایی مورفولوژیکی و مولکولی گونه موسگوویا پکتیناتا در خرگوش های وحشی شمال غرب ایران و تعیین جایگاه فیلوژنی آن بود. در این مطالعه روده ۴۵ خرگوش وحشی شکار شده بررسی شدند. مشخصات مورفولوژی سستودهای موجود در مشاهدات میکروسکوپی (نوری و الکترونی) ثبت شدند. برای آنالیز مولکولی، پس از استخراج DNA، قطعه تقریبا ۳۴۷-۳۲۴ جفت بازی اختصاصی گونه از ژن ۱۸S rRNA توسط پرایمرهای طراحی شده تکثیر شد. محصولات PCR تعیین توالی شدند. برای مشخص نمودن رابطه خویشاوندی توالی مذکور با توالی های ثبت شده در بانک اطلاعات ژنی بین المللی (GenBank)، درخت فیلوژنی با حداکثر درست نمایی و با استفاده از نرم افزار MEGA X ترسیم شد. در بررسی میکروسکوپی ۱۷% از خرگوش ها آلوده به سستود بودند. آنالیزهای میکروسکوپی جزئیات مورفولوژی، تاییدی برای آلودگی خرگوش ها با گونه موسگوویا پکتیناتا بود. در آنالیز مولکولی باندهایی تقریبی ۳۴۷-۳۲۴ جفت بازی تشکیل شدند. تعیین توالی محصولات PCR قطعه ۳۳۳ جفت بازی اختصاصی موسگوویا پکتیناتا را تایید کرد. هم ترازی قطعه تکثیر شده با دو ایزوله فنلاند (AY۷۵۲۶۵۰) و انگلستان (AY۷۵۲۶۴۸) تفاوت های داخل گونه ای قابل توجهی را نشان داد. ایزوله ایرانی شباهت بالایی با ایزوله انگلستان (تقریبا ۹۶%) داشت. در بررسی رابطه خویشاوندی، ایزوله ایرانی با ایزوله های فنلاند و انگلستان، هم چنین با گونه ای از سستود شیزورکیس (Schizorchis sp) در یک شاخه قرار گرفتند. با توجه به محدود بودن اطلاعات مربوط به این سستود، مطالعات بیش تر، به ویژه با سایر نواحی ژنی، ضروری است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عباس ایمانی باران
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
قدیر الوندی
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
معصومه فیروز امندی
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
رقیه نوروزی
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
فرزاد کتیرایی
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :