تجزیه و تحلیل بقاء و همبستگی آن با صفات وزن بدن و متوسط افزایش وزن در بلدرچین ژاپنی
محل انتشار: فصلنامه محیط زیست جانوری، دوره: 13، شماره: 3
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 492
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AEJO-13-3_016
تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1400
چکیده مقاله:
این تحقیق با هدف تجزیه و تحلیل بقاء و ارتباط آن با صفات وزن بدن و متوسط افزایش وزن بدن در بلدرچین ژاپنی انجام شد. بدین منظور از داده های ۱۸۵۴ بلدرچین ژاپنی طی ۴ نسل از سال های ۹۶ تا ۹۸ که در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی جمع آوری شده بود، استفاده گردید. برای تعیین اثرات عوامل موثر بر بقاء و محاسبه ریسک حذف در زمان های مختلف از دو بسته آماری (Survival) و (cmprsk)و برای برآورد مولفه های واریانس صفت بقاء از بسته نرم افزاری MCMCglmm استفاده شد. پارامترهای ژنتیکی صفات با استفاده از تجزیه و تحلیل تک و دو صفتی از طریق نمونه گیری گیبس برآورد شد. میانگین مرگ و میر دوره پرورش (۰/۲۰۶) و متوسط نرخ بقاء (۰/۷۹۳) محاسبه شد. میانگین وراثت پذیری برآورد شده برای بقاء در تجزیه و تحلیل تک صفتی و دو صفتی به ترتیب ۰/۲۱۶ و ۰/۱۵۳ محاسبه شد. دامنه وراثت پذیری وزن بدن در تجزیه و تحلیل تک صفتی بین ۰/۳۰۷ تا ۰/۱۳۵ با میانگین ۰/۲۱۹ برآورد شد. در تجزیه و تحلیل دو صفتی وراثت پذیری وزن بدن در محدوده ۰/۰۱۴- ۰/۱۵۵ متغیر بود. بالاترین همبستگی ژنتیکی، ۰/۳۱۱۳- (بین صفت وزن بدن و افزایش وزن روزانه) و پایین ترین میزان همبستگی ژنتیکی، ۰/۰۲۲۷– (بین صفت بقاء و افزایش وزن روزانه) بود. نتایج نشان داد مدیریت بهینه عوامل محیطی در کاهش خطر حذف اثرگذار هستند و انتخاب ژنتیکی برای صفت بقاء می تواند باعث بهبود پتانسیل ژنتیکی بقاء گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
راضیه ساقی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
محمد رکوعی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
غلامرضا داشاب
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
هادی فرجی آروق
پژوهشکده دام های خاص، دانشگاه زابل، زابل، ایران
داودعلی ساقی
بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :