تهیه و بررسی آزمایشگاهی پاکلی تاکسل نانونیوزومه پگیله شده و نانولیپوزومه پگیله شده

سابقه و هدف: یکی از داروهای شیمی درمانی مورد استفاده برای درمان سرطان پستان، پاکلی تاکسل است که استفاده از آن عوارض جانبی همچون تضعیف مغز استخوان را در پی دارد. اخیرا ثابت شده که می توان با استفاده از فناوری نانو علاوه بر کاهش عوارض جانبی، کارایی درمان را نیز افزایش داد. هدف از این تحقیق تهیه نانو ذرات نیوزومی و لیپوزومی حاوی پاکلی تاکسل و بررسی اثرسایتوتوکسیک آن بر روی رده سلولی سرطان پستان می باشد. مواد و روشها: پاکلی تاکسل به روش تزریق اتر نانونیوزومه و نانولیپوزومه و پگیله گردید. برای تهیه پاکلی تاکسل نانونیوزومه نسبت های مشخصی از Span ۶۰، کلسترول، پلی اتیلن گلیکول ۲۰۰۰ دالتون و پاکلی تاکسل را با یکدیگر مخلوط نمودیم. برای تهیه پاکلی تاکسل نانولیپوزومه نسبت های مشخصی از فسفاتیدیل کولین، کلسترول و پلی اتیلن گلیکول ۲۰۰۰ دالتون و پاکلی تاکسل را با یکدیگر مخلوط نمودیم. همچنین از روش کیسه دیالیز و آزمون MTT به ترتیب برای بررسی رهش و سمیت فرمولاسیون های تولید شده استفاده گردید.  یافته ها: ما توانستیم میزان کپسولاسیون داروی پاکلی تاکسل در نانوذره نیوزومی را به میزان چشمگیری نسبت به نانوذره لیپوزومی افزایش دهیم. میانگین قطر پاکلی تاکسل نانونیوزومه نسبت به نانونیوزومه بدست آمده کوچکتر می باشد. در هر دو فرمولاسیون میزان بارگذاری در حد چشمگیری بالا بود. با استفاده از روش دیالیز میزان رهایش دارو طی ۴۸ ساعت در فرمولاسیون پاکلی تاکسل نانونیوزومه و نانولیپوزومه بررسی شد. این بررسی نشان داد که اثر سایتوتوکسیسیتی پاکلی تاکسل نانونیوزومه و نانولیپوزومه نسبت به فرم استاندارد آن بیشتر است. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد فرمولاسیون نیوزومی تولید شده از پاکلی تاکسل نسبت به لیپوزومی کارایی بهتری دارد و جدای از نوع نانوحامل، هر دو فرمولاسیون این قابلیت را دارند که در آزمایش های in-vivo و سرانجام بالین مورد بررسی قرار گیرند.