دارو رسانی پاکلی تاکسل نانولیپوزومه و پگیله شده به رده ی سلولی سرطان سینه

سابقه و هدف: در دهه های گذشته تحقیقات گشترده ای در زمینه ی فرمولاسیون های جدید دارویی صورت گرفته است. نانولیپوزم های پگیله به عنوان حامل های موثر دارو و یک وسیله ی نقلیه برای تحویل دارو مورد استفاده قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه بررسی عملکرد پلی اتیلن گلایکول در ساختار لیپوزوم ها است. مواد و روش ها: برای تهیه پاکلی تاکسل نانولیپوزومه ی پگیله شده نسبت های مشخصی از فسفاتیدیل کولین، کلسترول، پلی اتیلن گلایکول ۲۰۰۰ و پاکلی تاکسل را با یکدیگر ترکیب نمودیم. با استفاده از دستگاه زتاسایزر میانگین قطر پاکلی تاکسل نانولیپوزومه ی پگیله شده بدست آمد. بازده محصورسازی پاکلی تاکسل نانولیپوزومه ی پگیله با استفاده از منحنی استاندارد پاکلی تاکسل بدست آمد. با استفاده از روش دیالیز میزان رهایش دارو طی ۲۸ ساعت محاسبه گردید. همچنین اثر سایتوتوکسیسیتی پاکلی تاکسل نانولیپوزومه ی پگیله با روش MTT ارزیابی شد. یافته ها: قطر ذرات در ابعاد نانو تایید شد. بازده انکپسولاسیون و درصد رهایش پاکلی تاکسل از فرمولاسیون تهیه شده به ترتیب ۳/۶±۲/۹۵ و ۰۲/۵ درصد بدست آمد. نتایج نشان دهنده افزایش سمیت در فرمولاسیون تهیه شده، بود. نتیجه گیری: پلی اتیلن گلیکول باعث پایداری بیشتر و رهایش کندتر دارو می شود.