کارگروهی در نظام دانشگاهی؛ شناسایی چالش های آن در فعالیت های دانشگاهی دانشجویان

هدف: امروزه کارگروهی در موسسات آموزش عالی به عنوان یکی از بهترین راهبردها برای تعامل و مشارکت دانشجویان در فرایند یادگیری و همچنین کمک به رشد مهارت های ارتباطی آن ها محسوب می شود. درحالی که شناسایی مزایای کارگروهی می تواند درک مثبتی را در بین اساتید و دانشجویان ایجاد کند، عواملی که باعث عدم شکل گیری و تمایل اندک به انجام کارگروهی در نظام دانشگاهی می شود، نیز می تواند از مزایا و تاثیرات مثبت آن بکاهد؛ بنابراین، هدف این پژوهش شناسایی چالش های مرتبط با کارگروهی در بین دانشجویان بود.مواد و روش ها: برای نیل به این مقصود از رویکرد کیفی و از روش پیمایش کیفی از نوع قیاسی استفاده شد. جامعه هدف در این پژوهش شامل دانشجویان رشته علوم تربیتی دو دانشگاه الزهرا و ملایر بودند که از تجربه کارگروهی در طول دوران تحصیل دانشگاهی برخوردار بودند که مجموعا ۱۴۲ نفر بودند. بنابراین پژوهشگر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از نوع ملاکی تعداد ۱۱۴ نفر از آن ها بر اساس ملاک داشتن تجربه کارگروهی انتخاب کرد. ابزار پژوهش، پرسشنامه هشت سوالی باز پاسخ مبتنی بر نظریه کارگروهی بود که در محیط گوگل فرم طراحی شده بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوای قیاسی و برای اعتباریابی یافته ها از روش بازبینی توسط همکاران استفاده شد.بحث و نتیجه گیری: یافته ها نشان داد، چالش های کارگروهی در فعالیت های دانشگاهی دانشجویان می تواند در هشت مقوله اصلی و هفده مقوله فرعی شامل: چالش سازگاری (عدم سازگاری با قوانین و مقررات گروه، مقاومت در برابر تغییرات، عدم شناخت نسبت به یکدیگر، مقاومت در برابر نظرات هم-گروهی)، چالش رفتار پشتیبان( عدم همراهی افراد گروه در توزیع فشار کاری، توزیع نامناسب کار بین افراد گروه)، چالش نظارت بر عملکرد گروه (عدم استقبال از نظارت متقابل، پذیرش صرف نظارت رهبر گروه، عدم وجود نظارت متقابل)، چالش جهت گیری گروه (اولویت اهداف فردی بر اهداف گروه)، چالش های رهبری گروه (عدم شایستگی رهبر گروه، عدم وجود رهبر در گروه، سرپیچی از رهبر گروه)، چالش های اعتماد متقابل (عدم اعتماد متقابل بین افراد)، چالش الگوهای ذهنی مشترک (عدم درک مشترک از انجام وظایف گروهی)، چالش ارتباطات گروه (عدم تعامل و ارتباط بین گروهی، عدم تبادل اطلاعات بین گروهی) طبقه بندی شوند. براساس یافته های پژوهش می توان دریافت که به کارگیری صحیح کارگروهی در فعالیت های دانشگاهی دانشجویان نیازمند مشارکت بیشتر اساتید از طریق تدوین دستورالعمل انجام کارگروهی، ارزیابی میزان آمادگی دانشجویان برای انجام کارگروهی و تعیین اهداف و مقاصد دقیق کارگروهی است.