الگوی بازدارندگی شبکه ای جمهوری اسلامی ایران در منطقه غرب آسیا؛مطالعه موردی جنبش انصارالله یمن

تهدیدات لایه ای وچندبعدی که حیات واحدهای سیاسی واقع درپهنه های جغرافیای حساس راتهدید می کند،آنها رامجاب ساخته تادرراستای حفاظت ازسرزمین ومنافع خودوهم پیمانان،ائتلاف سازی بامحوریت ساخت شبکه ای-لایه لایه ای ازبازیگران نه تنهادرسطح دولتی بلکه درمقیاس فراملی رادردستور کار قراردهند.اززمره ارکان اساسی راهبرد دفاعی ایران،طراحی و کاربست رویکرد بنیادین وامنیت آفرینی تحت عنوان دفاع برون مرزی با هدف غایی صیانت از امنیت ملی کشور درگستره ی غرب آسیا است.پیگیری این استراتژی در ابتدای شکل گیری انقلاب عمدتا ناظر بر عمل به رسالت وانگیزه ی دینی وانقلابی مبنی بر حمایت ازجریان های آزادی بخش تعریف می شد،اما دردهه های اخیر ومشخصاپس ازوقوع موج بیداری اسلامی،دامن گستری وفعالیت گروه های تکفیری،تهدیدروزافزون آمریکاو هم پیمانان این رژیم ونظام ائتلاف سازی کشورهای رقیب ازجمله رژیم عربستان وامارات،این استراتژی غالبا به مثابه رویکردی خردمندانه وضروری به سمت تاسیس، قوام بخشی وجهت دهی به شبکه ای ازنیروهای بومی قدرتمند ودر عین حال همسوبااهداف،امنیت ومنافع منطقه ای ایران وکلیت جهان-اسلام،سوق داده شده است.انصارالله یمن که امروزه نقش کلیدی وسرنوشت سازدرتحولات یمن دارد،ازجمله-نیروهای برجسته درطول فعالیت این شبکه ی بازدانده است.پژوهش حاضردرپی پاسخ به این پرسش است که انصارالله یمن ازچه جایگاهی دردرون شبکه بازدارنده جمهوری اسلامی ایران درغرب آسیا برخوردار است؟شبکه بازدارنده ایران درغرب آسیاشعبه ها وبخش های متعدد ودرهم تنیده ای دارد که به رغم وجود برخی تفاوت ها درماهیت،مکان جغرافیایی،سطح وعمق فعالیت،همگی درجهت نیل به هدف نهایی یعنی خروج رژیم آمریکا از غرب آسیا،انزوای رژیم اسرائیل ومقابله با متحدان عربی بسترسازفعالیت کشورهای غربی،فعالیت می-کنند.ازیک جانب ایران به دنبال وسعت دادن وعمق بخشیدن به پهنه فعالیت و قدرت شبکه است ومتقابلا هدف رژیم آمریکا ومحورعبری وعربی کاستن از اضلاع و تخریب لایه های چندگانه شبکه مقاومت وکاهش وسعت فعالیت وتنزل پتانسیل آن است.یافته های پژوهش نشانگر این است که چنانچه بحران یمن بامحوریت مقاومت، پایداری وپیروزی انصارالله به سرانجام نسبتا مناسبی برسد اضلاع شبکه بازدارندگی ایران ازتنگه هرمز تا خلیج عدن،باب المندب،دریای سرخ،خلیج عقبه وکانال سوئز تکمیل خواهد شد واین مسئله خوانشی ازافزایش وسعت و تحکیم عمق استراتژیکی وبه موازات آن افزایش سطح امنیت سرزمینی ایران است.روش پژوهش کیفی است و تحلیل داده ها نیز تحلیل اسنادی می باشد.