بررسی و مقایسه تاثیر استفاده از نانوتیتانیوم و نانوسیلیس بر نفوذپذیری، مقاومت، دوام و کارایی بتن خودمتراکم
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 269
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SETT02_034
تاریخ نمایه سازی: 23 اسفند 1400
چکیده مقاله:
در این تحقیق به بررسی آزمایشگاهی اثر استفاده از نانوتیتانیوم و نانوسیلیس بر نفوذپذیری، مقاومت فشاری، دوام و کارایی بتنهای خودمتراکم پرداخته شده است. جهت بررسی خواص رئولوژی بتن خود متراکم، آزمایشهای اسلامپ، حلقه J، قیف V و جعبه L بر روی نمونهها انجام شد. خواص مکانیکی نمونهها نیز با انجام آزمایش مقاومت فشاری بتن، و همچنین دوام بتن با استفاده از آزمایشهای مقاومت الکتریکی و نفوذ یون کلرید سریع در سنین ۲۸ و ۹۰ روزه اندازهگیری شد. نتایج حاصل از آزمایشهای انجام شده بر روی نمونهها نشان داد که با افزودن نانوذرات به بتن، جریان اسلامپ نمونهها کاهش پیدا کرده است و افزودن نانوسیلیس نسبت به نانوتیتانیوم باعث کاهش بیشتر جریان بتن شده است. نتایج آزمایش مقاومت فشاری نشان داد که با افزودن نانوذرات به بتن خودمتراکم، مقاومت ۲۸ روزه نمونهها اندکی کاهش پیدا کرده است ولی مقاومت فشاری ۹۰ روزه نمونهها بطور چشمگیری نسبت به نمونه شاهد افزایش پیدا کرده است. بیشترین افزایش در مقاومت فشاری نمونهها نیز مربوط به نمونه حاوی نانوسیلیس میباشد. مقاومت ۲۸ روزه نمونههای حاوی نانوسیلیس و نانوتیتانیوم نسبت به نمونه شاهد به ترتیب ۹/۹ و ۵/۷ درصد کاهش یافته است. همچنین مقاومت ۹۰ روزه نمونههای نانوسیلیس و نانوتیتانیوم نسبت به نمونه شاهد به ترتیب ۶/۲۱ و ۱/۱۴ درصد افزایش یافته است. نتایج بدست آمده از آزمایشهای مقاومت الکتریکی و نفوذ یون کلرید سریع بیانگر نقش بسیار موثر نانوذرات در کاهش نفوذپذیری یون کلرید و به تبع آن کاهش پتانسیل خوردگی در بتن خودمتراکم میباشد.
کلیدواژه ها:
نانوسیلیس ، نانوتیتانیوم ، بتن خودمتراکم ، مقاومت فشاری ، نفوذپذیری یون کلرید سریع ، مقاومت الکتریکی
نویسندگان
محمدحسین پورمحمدی
استادیار گروه علوم آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر
اصغر بهارلوئی
دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر