بازسازی معنایی تجربه زنان در حال اقدام به طلاق توافقی در شهرستان فاروج

پژوهش حاضر با هدف بازسازی معنایی تجربه ی زنان در حال اقدام به طلاق توافقی و به روش نظریه ی مبنایی انجام شده و بر آن است تا با به کارگیری یک سلسله رویه های سیستماتیک به نظریه ای مبتنی بر استقراء درباره ی پدیده ی طلاق دست یابد. در این روش، نه تنها بین مفاهیم رابطه ایجاد می گردد، بلکه آن مفاهیم به طور موقت نیز مورد آزمایش قرار می گیرند. داده های پژوهش از طریق مصاحبه ی عمیق با ۱۴ زن که در حال اقدام به طلاق توافقی در شهرستان فاروج بودند به دست آمده و با استفاده از کدگذاری نظری تحلیل شده اند. نتیجه ی پژوهش دست یابی به پنج مقوله ی عمده است. مقوله ی محوری که تمام مقولات را پوشش می دهد «عدم ارتباطات موثر» است. زنان وقتی در می یابند که در حاشیه ی زندگی زناشویی قرار داشته و شوهران شان به آن ها توجه نمی کنند، به این نتیجهمی رسند که صرفا زیر یک سقف زندگی کرده و رابطه ی آن ها با یکدیگر در همه ی حیطه های عاطفی، جسمی، جنسی و کلامی از بین رفته و قادر به تحمل یکدیگر نیستند و سرانجام به فکر جدایی می افتند. نظریه ی مبنایی و به تبع آن مدل پارادایمی نیز در قالب شرایط علی و میانجی، استراتژی ها و پیامدها ارایه شده است.