نقشه یابی ارتباطی ارتفاع بوته در شرایط تنش شوری در جو

پژوهش حاضر به منظور شناسایی نشانگرهای مولکولی مرتبط با ارتفاع بوته و با استفاده از ۴۰۷ نشانگر SSR و AFLP روی۱۴۸ ژنوتیپ جو به روش نقشه یابی ارتباطی انجام شد. این آزمایش در قالب طرح آلفا لاتیس با پنج بلوک ناقص در دو تکرارتحت شرایط بدون تنش و تنش شوری ((EC=۱۲ dsm(-۱) در مزرعه مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی یزدصورت پذیرفت. نقشه یابی ارتباطی بر اساس مدل خطی مخلوط (MLM) با استفاده از نرم افزارهای Structure و Tassel انجامشد. بر اساس ۴۰۷ نشانگر مورد استفاده در این مطالعه، ساختار ژنتیکی جمعیت به دو زیرجمعیت فرعی (۲=K) تقسیمگردید. با استفاده از نقشه یابی ارتباطی در شرایط بدون تنش و تنش شوری به ترتیب ۹ و ۴ نشانگر ارتباط معنی داری با صفتمورد مطالعه نشان دادند. طبق نتایج این تحقیق، نشانگرهای HVM۴۰-۱۴۴ ، HVM۴۰-۱۴۷ ، HVM۴۰-۱۵۲ و HVM۴۰-۱۶۲ کهدر موقعیت ۳۲/۳ سانتی مورگان روی کروموزوم ۴H مکان یابی شدند با QTL های کنترل کننده این صفت در هر دو آزمایشبدون تنش و تنش شوری ارتباط معنی داری نشان دادند، بنابراین این QTL ها را می توان به عنوان مکان های ژنی پایدار برایصفت ارتفاع بوته معرفی نمود.