پیامد کاشت تاخیری و قطع آبیاری بر صفات بیوشیمیایی و عملکرد دو رقم گلرنگ (.Carthamus tinctorius)

به منظور بررسی کشت تاخیری و رژیم آبیاری بر روی صفات بیوشیمیایی و عملکرد ارقام گلرنگ، پژوهشی مزرعه ای درسال زراعی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ اجرا شد. دو رقم گلرنگ (گلدشت و محلی اصفهان) در یک آزمایش اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی تحت سه رژیم آبیاری (آبیاری مطلوب، قطع آبیاری در دو مرحله ی گلدهی و پر شدن دانه)و در سه تاریخ کاشت (۱۵ آذر، ۵ دی و ۲۵ دی) ارزیابی شدند. نتایج آزمایش نشان داد که قطع آبیاری در گلدهی باعثافزایش محتوای کاروتنوئید، آنزیم کاتالاز و پراکسیداز به ترتیب به میزان ۱۴/۷۰، ۲۲ و ۲۹/۳۱ درصد و کاهش ۳۳/۷۴درصدی عملکرد دانه نسبت به آبیاری مطلوب شد. همچنین تاریخ کاشت تاخیری سوم (۲۵ دی) باعث کاهش عملکرد دانه(۱۳/۳۱ درصد) گردید. به نظر می رسد گیاه با انجام فعالیت های بیوشیمیایی و آنزیمی در زمان وقوع تنش در مرحله پر شدندانه، کاهش عملکرد را نسبت به تنش گلدهی کمتر کرده است. بنابرین انتخاب تاریخ کاشت بهینه (۵ دی) و رقم زودرسگلدشت می تواند نقش مهمی در بهبود عملکرد دانه گلرنگ در شرایط تنش آبی آخر فصل در مناطق نیمه خشک داشته باشد.