اثر پرایمینگ و محلول پاشی تنظیم کننده های رشد بر عملکرد دانه گلرنگ تحت تنش کم آبی

به منظور بررسی اثر پرایمینگ و محلول پاشی تنظیم کننده های رشد بر عملکرد دانه گلرنگ پدیده تحت تنش کم آبی، آزمایشیدر مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به صورت کشت پاییزه طی سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ به صورت کرت های یک بار خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل سه سطح آبیاری(آبیاری کامل (قطع آبیاری تا تخلیه ۲۵ درصد آب قابل استفاده)، کم آبیاری متوسط (قطع آبیاری تا تخلیه ۴۵ درصد آب قابلاستفاده)، کم آبیاری شدید (قطع آبیاری تا تخلیه ۵۲ درصد آب قابل استفاده)) در مرحله گلدهی تا پایان دوره رشد درکرت های اصلی و پنج سطح پرایمینگ بذر و محلول پاشی بوته ها (آب خالص، جیبرلیک اسید، سالیسیلیک اسید، آسکوربیکاسید، هیومیک اسید) به همراه یک تیمار شاهد (بدون پرایمینگ و محلول پاشی) به عنوان کرتهای فرعی در نظر گرفته شدند.نتایج نشان داد که با کاهش آبیاری تا سطح کم آبی شدید عملکرد دانه کاهش ۴۱/۳۱ درصدی و معنی داری (P<۰.۰۱) نسبتبه آبیاری مطلوب داشت. با پرایمینگ و محلول پاشی تنظیم کننده های رشد، ارتفاع بوته، کلروفیل کل و عملکرد دانه افزایشمعنی داری (P<۰.۰۱) داشتند. براساس نتایج کلی، محلول پاشی تنظیم کننده های رشد با تعدیل تنش خشکی و افزایش کلروفیلکل و بهبود رشد نقش مهمی در افزایش عملکرد دانه داشت.