مقایسه عملکرد لاین امیدبخش ارزن دم روباهی (KFM/۱۷-۹۳) با رقم باستان و محلی در منطقه سیستان
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 336
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NABATAT17_307
تاریخ نمایه سازی: 23 اسفند 1400
چکیده مقاله:
این بررسی به منظور معرفی لاین جدید ارزن دم روباهی KFM/۱۷-۹۳ به همراه رقم تجاری ارزن باستان و ارزن محلی زابلبه عنوان شاهد منطقه در سال زراعی ۱۳۹۶ در دو ناحیه در مزارع کشاورزان منطقه سیستان شهرستان هامون و شهرستانزهک انجام شد. هر لاین در سطح ۰/۲ هکتار کشت و برداشت انجام شد. در طول دوره رشد، نمونه برداریبه منظور تعیین خصوصیات زراعی شامل: روز تا گلدهی، ارتفاع بوته، تعداد برگ، قطر ساقه، تعداد پنجه، وزن هزار دانه، عملکرد علوفه تر و خشک و عملکرد دانه انجام شد. مقایسات میانگین صفات کمی مورد بررسی با استفاده از آزمون تی استیودنت جفت شدهانجام شد. نتایج نشان داد بین لاین و ارقام شاهد از نظر عملکرد علوفه تفاوت معنی داری وجود دارد. لاین KFM/۱۷-۹۳ باعملکرد ۴۵/۳ و ۴۵/۲ تن در هکتار علوفه تر به ترتیب در شهرستان های هامون و زهک، نسبت به رقم باستان و محلی زابل به ترتیب با عملکرد ۲۱ و ۴۲ درصد در شهرستان هامون و ۲۳ و ۴۴ درصد در شهرستان زهک بیشتر بود. در بررسی سایرویژگی های زراعی لاین های مورد بررسی بیشترین عملکرد دانه در رقم ارزن باستان در شهرستان هامون و زهک به ترتیب بامیانگین ۲۴۱۰ و ۲۴۱۹ کیلوگرم در هکتار وجود داشت. با توجه به نتایج این بررسی لاین KFM/۱۷-۹۳ نسبت به رقم ارزنباستان و ارزن محلی زابل به عنوان یک رقم علوفه ای خوب برای کشت و توسعه در منطقه سیستان قابل توصیه می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احمد قاسمی
بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، زابل
رضا عطایی
موسسه تحقیقات اصلاح وتهیه و نهال بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج
محمود محمدقاسمی
بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، زابل
محمدرضا نارویی راد
بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، زابل
بهنام بخشی
بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، زابل
حامد ارفع نیا
بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، زابل