واکنش های رشدی گیاه سیاه دانه (.Nigella sativa L) به نیتروژن و متانول تحت تنش خشکی

هدف از این تحقیق بررسی واکنش های رشدی گیاه سیاه دانه به نیتروژن و متانول تحت تنش خشکی می باشد. برای اینمنظور آزمایشی به صورت کرت های دو بار خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار انجام گرفت که در آن فاکتورآبیاری با ۴ سطح (بدون تنش، آبیاری در زمان ۸۰، ۶۰ و ۴۰ درصد ظرفیت زراعی خاک) در کرت های اصلی، نیتروژن باسطح (شاهد ۳۰، ۶۰ و ۹۰ کیلوگرم در هکتار) در کرت های فرعی و متانول با ۳ سطح (۰، ۱۰ و ۳۰ درصد) در کرت های فرعی فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که غلظت های مختلف نیتروژن و متانول تحت تنش خشکی بر اکثرشاخص های رشدی اثر معنی دار دارد. بطوری که با افزایش تنش خشکی شاخص سطح برگ، سرعت رشد نسبی، سرعترشد محصول و سرعت جذب خالص کاهش یافت. نتایج نشان داد که کاربرد نیتروژن و متانول تحت تنش خشکی میزانکاهش شاخص های رشد را تعدیل کرد. از بررسی کلیه صفات اندازه گیری شده میتوان چنین نتیجه گیری کرد که در بینغلظت های نیتروژن و متانول به کار رفته، به ترتیب غلظت ۶۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن و ۱۰ درصد متانول بیشترین تاثیر رادر کاهش اثرات ناشی از تنش خشکی بر گیاه و بهبود شاخص های رشدی سیاه دانه را داشتند.