بررسی پایداری و سازگاری عملکرد دانه لاین های امیدبخش جو

هدف از این تحقیق ارزیابی ژنوتیپ ها، محیط ها و تجزیه آثار متقابل ژنوتیپ × محیط بر عملکرد دانه ۲۰ لاین امیدبخش جو بااستفاده از تجزیه مدل اثرات اصلی افزایشی و ضرب پذیر امی (AMMI) بود. آزمایشات در دو ایستگاه تحقیقات کشاورزینیشابور و طرق مشهد طی سال های ۹۶-۱۳۹۴ به مدت دو سال زراعی اجرا شدند. نتایج حاصل از تجزیه امی بر رویعملکرد دانه نشان داد که آثار اصلی ژنوتیپ، محیط، آثار متقابل آن ها و دو مولفه اول اثر متقابل معنی دار بودند. نمودارهایبای پلات امی قادر به تفکیک ژنوتیپ های پایدار و محیط های با قدرت تفکیک بالا از محیط های ضعیف بودند. در محیط هایمورد بررسی براساس نتایج تجزیه امی و پارامتر های پایداری مورد مطالعه، ژنوتیپ های ۱ و ۱۰ با عملکرد بالاتر از میانگیندارای بیشترین پایداری بودند در صورتی که ژنوتیپ های ۱۹ و ۲ با بیشترین تاثیر در اثر متقابل ناپایدارترین ژنوتیپ ها شناختهدارای بیشترین پایداری بودند در صورتی که ژنوتیپ های ۱۹ و ۲ با بیشترین تاثیر در اثر متقابل ناپایدارترین ژنوتیپ ها شناختهسازگاری را در دو سال زراعی به شرایط مشهد داشتند، در حالی که ژنوتیپ ۲۰ بیشترین سازگاری را به شرایط نیشابور در دوسال زراعی طی این بررسی نشان دادند.