آسیب شناسی بین المللی سازی برنامه درسی دانشگاهها و موسسات آموزش عالی مستقر در مناطق آزاد کشور

آنچه که مساله اصلی پژوهش حاضر را تشکیل می دهد، بررسی وضعیت موجود و آسیب شناسی بین المللی سازی برنامه درسی دانشگاه و موسسات آموزش عالی مستقر در ۷ منطقه آزاد کشور به منظور دستیابی به راهکارهایی در جهت غلبه بر این آسیب ها می باشد. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی – پیمایشی است. جامعه آماری شامل ۳۷ دانشگاه و موسسه آموزش عالی مستقر در مناطق آزاد کشور است که به روش سرشماری کلیه جامعه آماری به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و برای گردآوری داده ها از روش کتابخانه ای و پرسشنامه محقق ساخته و نیمه ساختارمند بهره برده شد. پس از جمع آوری داده ها، تجزیه و تحلیل آن در دو سطح آمار توصیفی شامل جداول توزیع فراوانی و نمودارها و آمار استنباطی شامل  آزمون واریانس، آزمون فریدمن، تحلیل t- تک نمونه و t همبسته یا زوجی مورد پردازش قرار گرفت. یافته ها : ۲۰ مولفه از جمله برنامه های درسی بین المللی به عنوان شاخص های توصیفی حمایت دانشگاه از فعالیت های آموزشی بین المللی معرفی و به میزان اهمیت رتبه بندی شدند و نتایج اولویت بندی فریدمن نشان داد که مسائل اقتصادی/مالی و مسائل سیاسی/دیپلماتیک بیشترین تاثیرگذاری را بر عدم موفقیت بین المللی سازی دارد. نتایج: وضعیت بین المللی سازی در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی مناطق آزاد کشور چندان مطلوب نبوده و آموزش عالی مناطق آزاد برای همگام شدن با این حرکت و دستیابی به اهدف اسناد بالادستی  کشور نیازمند ارائه الگویی مناسب برای بهبود وضعیت  می باشند.