تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر P۳NP، CAF و IGF-۱ روی بیماران CABG

مقدمه: پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر P۳NP، CAF و IGF-۱ روی بیماران CABG انجام شد.روش کار: تعداد ۲۴ نفر جامعه­ی مرد میان سال CABG در این مطالعه شرکت کردند. سپس شرکت کنندگان بصورت تصادفی به دو گروه ۱۲ نفره تمرین ترکیبی (میانگین سنی ۴۷/۶±  ۵۸/۵۴ سال) و گروه کنترل (میانگین سنی ۵۰/۷± ۱۶/۵۶ سال) تقسیم شدند. شاخص های آنتروپومتریک و متغیرهای خونی P۳NP، CAF و IGF-۱ سرمی قبل و بعد دوره تمرینی تهیه و مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. برنامه تمرین ترکیبی برای مدت هشت هفته با تواتر سه جلسه و زیر نظر متخصصین بازتوانی قلبی انجام شد. از آزمون آماری اندازه های تکراری برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: تمرین ترکیبی با کاهش معنی دار سطوح سرمی P۳NP همراه بود (۰۰۱/۰=p)؛ اما این تغییرات مشاهده شده نسبت به گروه کنترل معنی دار نبود (۳۳۴/۰=p). همچنین افزایش معنی دار در سطوح سرمی CAF در پس آزمون نسبت به پیش آزمون مشاهده گردید (۲۸۰/۰=p) و تغییرات بین گروه کنترل و گروه تمرین معنی دار بود(۰۳۸/۰= p). از سویی دیگر افزایش معنی دار سطوح سرمی IGF-۱ در پس آزمون نسبت به پیش آزمون مشاهده شد همراه بود(۰۰۱/۰=p)، اما سطوح سرمی IGF-۱ نسبت به گروه کنترل معنی دار نبود (۲۸۰/۰=p).نتیجه ­گیری: یک دوره تمرین ترکیبی کوتاه مدت در بیماران CABG سبب بالا رفتن IGF-۱ و CAF گردید؛ درحالی که تغییری در سطوح P۳NF مشاهده نگردید. تحقیقات بیشتری لازم است تا اثر تمرین ترکیبی بر بیماران CAGB بر این شاخص ها انجام شود.