اثرات پیش مخلوط مواد معدنی بر عملکرد، پر درآوری، خصوصیات استخوان درشت نی و میزان تجمیع عناصر معدنی در سرم و پر جوجه های گوشتی

این آزمایش در یک دوره ۴۲ روزه با استفاده از ۲۰۰ قطعه جوجه گوشتی سویه راس ۳۰۸ در قالب طرح کاملا تصادفی با ۵ تیمار و ۴ تکرار و هر تکرار با ۱۰ قطعه جوجه به منظور ارزیابی اثرات سطوح مختلف مواد معدنی بر عملکرد، خصوصیات استخوان درشت نی، پر درآوری و میزان تجمیع عناصر معدنی در سرم و پر جوجه های گوشتی انجام شد. جیره های آزمایشی شامل: ۱- جیره شاهد (بدون پیش مخلوط مواد معدنی) و ۲، ۳، ۴ و ۵ جیره­های حاوی پیش مخلوط مواد معدنی در سطوح ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد سطح پیشنهادی بودند. افزایش وزن و خوراک مصرفی روزانه در گروه­های مکمل شده در مقایسه با تیمار شاهد بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتر بود، ولی بین تیمارهای دریافت کننده پیش مخلوط این تفاوت­ها معنی دار نشد. در خصوص استخوان درشت­نی فراسنجه هایی از قبیل قطر، طول و حجم تحت تاثیر پیش مخلوط مواد معدنی قرار گرفت و تیمارهای دریافت کننده پیش مخلوط تفاوت معنی داری با تیمار شاهد نشان دادند، ولی وزن نسبی، چگالی و درصد خاکستر تفاوت معنی داری را نشان نداد. میزان پوشش پر در تیمارهای دریافت کننده پیش مخلوط افزایش یافت و به موازی آن میزان پارگی و آسیب دیدگی پرهای نواحی دم و بال کاهش یافت. غلظت سرمی کلسیم و غلطت­های پتاسیم و روی در پر با استفاده ار پیش­مخلوط موادمعدنی افزایش یافت، ولی عناصری از قبیل منگنز، سدیم، فسفر، کروم و نیکل تحت تاثیر قرار نگرفتند. اگرچه تفاوت معنی­داری در رابطه با خصوصیات عملکردی و فراسنجه­های مرتبط با استخوان درشت­نی جوجه­های مکمل­شده با سطوح متفاوت پیش مخلوط مواد معدنی مشاهده نشد اما با توجه به تاثیر­پذیری وضعیت پر­درآوری جوجه­های گوشتی، استفاده از پیش مخلوط در سطح ۱۰۰ درصدی به منظور اطمینان از تامین نیازمندی­ها پیشنهاد می شود.