بررسی فراوانی سندرم متابولیک در بیماران مبتلا به پسوریازیس و مﻘایسه آن با گروه شاهد

سابقه و هدف: پسوزیازیس یک بیماری مزمن التهابی است که شیوعی در حدود ۲ تا ۳% دارد. مطالعات اخیر ارتباطی بین پسوزیازیس و اختلالات متابولیک از جمله چاقی: سندرم متابولیک ترکیبی از عوامل خطرساز قلبی-عروقی می باشد که می تواند فرد را مستعد حوادث آترواسکلروتیک نماید. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی سندرم متابولیک در بیماران مبتلا به پسوریازیس و مﻘایسه آن با گروه شاهد انجام شد.مواد و روش ها:در این مطالعه موردد– شاهدی ۴۰ بیمار پسوزیازیس فرم پلاکی با ۳۵ بیمارغیرمبتلا به پسوریازیس در سال ۹۵-۹۶ به درمانگاه پوست بیمارستان ۲۲ بهمن مشهد مراجعه کرده بودند از نظر ابتلا به سندرم متابولیک بررسی شدند. روش جمع آوری اطلاعات میدانی و ابزار جمع آوری چک لیست بود و در تحلیل داده ها از آزمون نسبت درست نمایی کای دو(Likelihood Ratio) و آزمون دقیق فیشر(Fisher's Exact Test) استفاده شده است.یافته ها: متوسط شاخص توده بدنی، تری گلیسیرید و LDLنیز برای گروه بیماران پسوریازیس این مقدار به طور معنی داری بیشتر از افراد سالم است (p=/۰۰۷) (p=۰/۰۰۲)(p=۰/۰۴). متوسط سن، مصرف سیگار، شغل، میانگین دور شکم و لگن، فشار خون، قندخون ناشتا و HDL هیچ یک تفاوت معنی داری بین ۲گروه نداشتند (p >۰/۰۵). فراوانی سندرم متابولیک در بیماران پسوریازیس ۱۵ مورد (۳۷/۵%) و در افراد سالم ۶ مورد (۱۷/۱%) بوده است که در بیماران پسوریازیس به طور معنی داری بیشتر از افراد سالم است (۰/۰۴=p). نتیجه گیری: از بین متغیرها چربی خون و شاخص توده بدنی و سندرم متابولیک در بین مبتلایان به پسوریازیس به طور معناداری بیشتر از افراد سالم میباشد. بر همین اساس به علت شیوع بیشتر سندرم متابولیک در بین بیماران پسوریازیس و افزایش ریسک بیماری های قلبی- عروقی این بیماران باید سریع تر درمان شوند و با دقت بیشتری وضعیت سندرم متابولیک در آنها کنترل گردد.