رابطه شادکامی با رشد اجتماعی دانش آموزان دختر

دانش آموزان یکی از گروه های حساس هستند که توجه به سلامت، شادابی و نشاط آنها امری ضروریست. این پژوهش باهدف شناسایی رابطه شادکامی با رشد اجتماعی دانش آموزان انجام شد. روشپژوهش، بنیادی و به جهت نحوه گردآوری دادهها توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر دبیرستانی ناحیه یک شهرستان تبریز و از بین دانش آموزان دختردبیرستانی منطقه ۴ تهران ، تعداد ۲۰۰ دانش آموز از بین آنها که بر اساس روش نمونه برداری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ۲۹ سوالی شادکامی آکسفورد و پرسشنامه ۲۷ سوالی رشد اجتماعی الیس وایتزمن بود. داده های جمع آوری شده با استفاده ار نرم افزار spss نسخه ۱۸ و به شیوه آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار آستنباطی یعنی تحلیل رگرسیون به شیوههمزمان در سطح معناداری ۰۱ / ۰ تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان می دهد شادکامی با میزان F مشاهده شده ۷۸ / ۴۰ می توانند ۱۷ درصد R۲=۰/۱۷ از آموزان را پیش بینی نمایند. لذا با افزایش شادکامی، رشد اجتماعی دانش آموزان افزایش پیدا می کند.