قصه خوانی پویا و پرورش هوش کلامی کودکان با نگاهی بر رویکرد سازنده گرایی

تقویت هوش کودکان از یکسو ، و تمایل به بهبود مهارت های گفتاری از سوی دیگر موضوعی است که در جامعه امروز از اهمیت بسیاری برخوردار است چرا که آینده کودک را درگیر خود می کند. مهارت های گفتاری و هوش، بسترهای رشدی هستند که علاوه بر تاثیر بر توانایی های فردی، اگر به درستی مورد توجه قرار نگیرند می تواند فرد را از نظر تحصیلی نیز با مشکل همراه کند. این دو مولفه دست به دست هم می دهد و مفهومی را برجسته می کنند که آن را هوش زبانی می نامیم.سوالی که در این تحقیق مورد بررسی قرار می گیرد این است که تاثیر محیط (والد و مربی) بر افزایش هوش زبانی کودکان چقدر است . یعنی روش هایی که منجر به افزایش هوش کلامی کودکان می شود را بررسی و به یکی از مهم ترین مولفه های آن یعنی قصه خوانی پویا می پردازیم.در این راستا از منابع موجود بهره گرفته ایم تا علاوه بر بیان اهمیت هوش زبانی به تاثیر قصه خوانی فعال در این راستا، با تکیه بر رویکرد سازنده گرایی بپردازیم و مزایای قصه خوانی، روش های آن و تاثیر دیگر عوامل مداخله گر در این مسئله را از نگاه صاحب نظران بگذرانیم .در نهایت قصه خوانی مشارکتی و میزان همسویی آن با رویکرد سازنده گرایی را بررسی می کنیم تا مخاطبان مقاله یعنی والدین و مربیان کودک با موثرترین روش های افزایش هوش کلامی برای فرزند یا دانش آموز شان آشنا شوند. دستاورد حاصله از اهمیت بالای قصه خوانی پویا بر هوش کلامی و مهارت های گفتاری کودکان حکایت می کند.