پیش بینی طلاق عاطفی براساس فرسودگی زناشویی و هیجان خواهی در افراد مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده

هدف از پژوهش حاضر بررسی پیش بینی طلاق عاطفی براساس فرسودگی زناشویی و هیجان خواهی در افراد مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه تحقیق شامل ۱۲۳ نفر از زنان و مردان متاهل بود که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه هیجا ن خواهی زاکرمن ۱۹۷۹ پرسشنامه فرسودگی زناشویی پاینز ۱۹۹۶ و پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن ۱۹۹۴ برای تحلیل داده ها از روش آماری رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که بین فرسودگی زناشویی و هیجان خواهی با طلاق عاطفی رابطه مثبت معناداری وجود دارد و همچنین نتایج نشان داد که فرسودگی زناشویی و هیجان خواهی به صورت مثبت پیش بینی کننده طلاق عاطفی می باشند P<۰/۰۰۱