سنگ شناسی ، زمین شیمی و جایگاه زمین ساختی گدازه های آتشفشانی پلیوکواترنری شمال غرب بزمان

مخروط های آتشفشانی بازالتی تا آندزیتی با سن پلیوکواترنری واقع در شمال غربی آتشفشان بزمان، از لحاظ زمین شناسی در حاشیه جنوبی بلوک لوت قرار می گیرند. این گدازه ها با ترکیب الیوین بازالت ، بازالت ، بازالتیک آندزیت و آندزیت می باشند و از لحاظ کانی شناسی حاوی درشت بلورهای الیوین ، کلینوپیروکسن ، پلاژیوکلاز و آمفیبول در زمینه ای از میکرولیتهای پلاژیوکلاز و بلورهای کلینوپیروکسن و الیوین و کانی اپک می باشند. بافت کلی آنها پورفیری تا گلومروپورفیری همراه با زمینه ریز بلور و بافت حفره ای می باشد. بر پایه داده های ژئو شیمیایی ، این سنگها دارای ماهیت کالکوالکالن می باشد. بررسی الگوهای عناصر نادر خاکی برای نمونه های مورد مطالعه نشان می دهد که شیب عمومی نمودارها دارای روند نزولی است و نشانگر غنی شدگی سنگ های مورد مطالعه از عناصر نادر خاکی سبک (LREE) و تهی شدگی از عناصر نادر خاکی سنگین (HREE) است . وجود آنومالی منفی در عناصر HFSE نظیر P،,Ti و Nb بیانگر مرتبط با قوس بودن سنگهای آتشفشانی مورد مطالعه است . چنین استنباط می شود که مخروطهای آتشفشانی شمال غرب بزمان در اثر ذوب بخشی گوه گوشته ای متاسوماتیسم شده به علت فرورانش پوسته اقیانوسی عمان به زیر صفحه ایران در زمان پلیوکواترنری به وجود آمده باشند.