پیش بینی مشکلات کارکردهای اجرایی بر اساس سبکهای فرزندپروری

مقدمه: یکی از پدیده های رشدی که در سالهای اخیر در سبب شناسی و تبیین مشکلات شناختی کودکان و نوجوانان مورد توجه قرار گرفته است سبک های فرزند پروری میباشد. به طوری که در اکثر پژوهش ها سبک های ناسالم فرزند پروری عامل مهمی در پیدایش و توسعه مشکلات شناختی این قشر شناخته شده است. پژوهش حاضر با هدف پیشبینی مشکلات کارکردهای اجرایی کودکان بر اساس سبکهای فرزندپروری والدین صورت پذیرفت.روش: پژوهش حاضر از لحاظ ماهیت توصیفی، از لحاظ هدف بنیادی و از حیث روش جز مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه والدین دانش آموزان ابتدایی ساکن شهر تبریز در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بودند. از این جامعه آماری نمونه ای به حجم ۱۵۸ نفر به شیوه در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های شیوه-های فرزندپروری بامریند (۱۹۷۳) و پرسشنامه عصب روانشناختی کولیج را پس از دریافت دستورالعمل به صورت اینترنتی تکمیل کردند. به منظور تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد در بین سبکهای فرزندپروری، سبکهای فرزند پروری مستبدانه (β=۰/۴۰) و سهل گیرانه (β=۰/۲۳) به طور مثبت و سبک فرزندپروری مقتدرانه (β= -۰/۳۳) به طور منفی میتوانند مشکلات کارکردهای اجرایی را پیشبینی نمایند.بحث: بر اساس یافته های به دست آمده از پژوهش حاضر و با در نظر گرفتن پیشینه نظری میتوان گفت استفاده والدین از سبک های مداخله جویانه یا سهل گیرانه در ارتباط با کودک باعث میشود این کودکان در معرض محرک های کمتری قرار گرفته و ازنظر کارکردهای اجرایی دچار مشکل شوند. در مقابل استفاده از سبکهای مقتدرانه ودادن استقلال به کودک درکنارحمایت ازاو منجربه رشد کارکردهای اجرایی و مشکلات کمتر درآنها خواهد شد