رابطه همدلی، سبک دلبستگی، فرسودگی شغلی و رضایت شغلی کارکنان فوریتهای پزشکی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه همدلی، سبک دلبستگی، فرسودگی شغلی و رضایت شغلی کارکنان بخش فوریت های پزشکی شهر اصفهان انجام شده است. در این مطالعه توصیفی - همبستگی، ۳۱۲ نفر از کارکنان فوریتهای پزشکی اصفهان در بهار ۱۴۰۰ به روش دردسترس انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از شاخص واکنش بین فردی (IRI)، پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش (MBI)، مقیاس دلبستگی بزرگسالان (AAS)، و پرسشنامه رضایت شغلی جاج و بونو (۲۰۰۰) استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل همبستگی در نرم افزار SPSS۲۳ تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین خرده مقیاس های همدلی یعنی دیدگاه گیری و توجه همدلانه با رضایت شغلی رابطه مثبت معنی دار و بین تخیل و درماندگی شخصی و رضایت شغلی رابطه منفی و معنی دار وجود دارد. همچنین رابطه بین سبک های دلبستگی ایمن و اجتنابی با رضایت شغلی مثبت و معنی دار و رابطه سبک دلبستگی اضطرابی با رضایت شغلی منفی و معنی دار است. بین خرده مقیاس های همدلی و سبک های دلبستگی با خرده مقیاس های فرسودگی شغلی رابطه معنادار وجود دارد و نیز همبستگی بین فرسودگی شغلی و رضایت شغلی معنی دار است. به دست اندرکاران سازمانی در بخش فوریت های پزشکی توصیه می شود در هنگام گزینش کارکنان بخش به همدلی و سبک های دلبستگی متقاضیان توجه نمایند. به نظر می رسد کارکنان دارای همدلی بالاتر و سبکهای دلبستگی ایمن و حتی اجتنابی برای این بخش مناسبتر هستند.