بررسی رابطه سرمایه های روانشناختی (امید، خوشبینی، خودکارآمدی و تاب آوری )با سلامت روان دانشجویان (مطالعه موردی: دانشجویان پسر دانشگاه فرهنگیان استان خراسان جنوبی در سال ۱۴۰۰ )

امروزه سلامت روان افراد از اهمیت خاصی برخوردار است. از طرفی یکی از مولفه های مهم برای داشتن روانی سالم، برخورداری از سرمایه های روانشناختی (امید، خوشبینی، خودکارآمدی و تاب آوری ) است. از این رو پژوهش حاضر به دنبال یافتن رابطه بین سرمایه های روانشناختی و سلامت روان دانشجویان است. به این منظور دانشجویان پسر مشغول به تحصیل در دانشگاه فرهنگیان استان خراسان جنوبی در سال ۱۴۰۰ که تعداد آنها برابر ۵۴۰ نفر است به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند و با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه آماری به مقدار ۲۲۰ نفر تعیین شد. نمونه آماری پژوهش به شیوه داوطلبانه انتخاب شد. برای دستیابی به اهداف پژوهش، از پرسشنامه های سرمایه های روانشناختی لوتانز (۲۰۰۷) و سلامت عمومی کلدبرگ و هیلر (۱۹۷۹) استفاده شد. داده های آماری با استفاده از نرم افزار spss-۲۲ تحلیل شد. نتایج نشاندهنده وجود رابطه مستقیم و معنادار در سطح معنیداری کمتر از ۰/۰۵ است. علاوه بر این نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سرمایه های روانشناختی، پیشبینی کننده سلامت روان در همه ابعاد آن است. در مجموع سرمایه های روانشناختی، ۳۳ درصد از واریانس سلامت روان در دانشجویان را تبیین میکنند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، میتوان نتیجه گرفت که برای ایجادحفظ و ارتقای سلامت روان دردانشجویان باید درکنار سایرمولفه ها به ایجادشرایط مطلوب برای کسب سرمایه های روانشناختی توسط دانشجویان توجه داشت