محاسبه و ارزیابی دز ارگان های حساس سر حین نوترون درمانی در راکتور تحقیقاتی تهران با استفاده از فانتوم زوبال

هدف از انجام این تحقیق محاسبه و ارزیابی دز ارگان های حساس سر در حین درمان یک تومور عمقی مغز با راکتور تحقیقاتی تهران می باشد. محاسبات با استفاده از کد مونت کارلوی MCNPX برای فانتوم وکسلی زوبال انجام شده است. فرض شده که بور-۱۰ در سه غلظت متفاوت برحسب ppm (۱- در تومور ۳۰ و در بافت های سالم ۱۰؛ ۲- در تومور ۴۳ و در بافت های سالم ۱۰ و ۳- در تومور ۶۵ و در بافت های سالم ۱۸) به بیمار تزریق شده و سپس ناحیه هدف تحت تابش باریکه نوترونی قرار گرفته است. دز کلی در هر ارگان به صورت مجموع مولفه های دز در ضرایب وزنی هر مولفه محاسبه گردیده است. چهار مولفه مختلف در دز بیولوژیک جذب شده توسط هر ارگان نقش ایفا می کنند که به ترتیب عبارتند از: ۱- دز پرتوهای گاما ۲- دز نوترون های حرارتی ۳- دز نوترون های سریع ۴- دز بور. هر ۴ مولفه دز به کمک کارت های F۴/DE۴/DF۴ در کد محاسباتی MCNPX محاسبه شده و برای تبدیل شار به دز از ضرایب تبدیل شار به دز در ICRU۴۶ استفاده شده است. حداقل دز بیولوژیک لازم جهت نابودی تومور Gy-Eq۲۰ می باشد. بر این اساس، زمان لازم جهت درمان در آزمون های انجام شده در این پژوهش تقریبا بین ۱۵ تا ۳۰ دقیقه تعیین شد. نتایج نشان داد که افزایش غلظت بور سبب کاهش دز جذب شده توسط عدسی چشم و غده تیروئید خواهد شد. در تمام آزمون ها لوب پاریتال مغز نسبت به سایر بافت ها بیش ترین دز را جذب کرده و نوترون های سریع بیش ترین سهم را در دز جذب شده توسط پوست و عدسی های چشم داشتند. اما در تیروئید بیشترین سهم مربوط به تابش گاما به دست آمد.