بررسی و مقایسه رفتار خوردگی یکنواخت فولاد P۴۶۰NH جوشکاری شده با استفاده فرایند های جوشکاری TIG و SMAW

فولاد میکرو آلیاژی P۴۶۰NH در کاربرد هایی همچون ساخت دیگ های بخار و مخازن تحت فشار استفاده می شود. برای جوشکاری این فولاد می توان از فرایند های جوشکاری و مواد پرکننده متفاوت استفاده نمود. در این پژوهش از فرایند جوشکاری دستی با قوس الکتریکی SMAW با الکترود E۸۰۱۸-G و فرایند جوشکاری قوس الکتریکی تنگستن با گاز محافظ آرگون TIG با سیم جوش ER۸۰S-G استفاده شد و برای بدست اوردن پارامترهای بهینه جوشکاری، براساس استانداردهای ASME IX ، جوشکاری انجام شد. آنگاه با نمونه بردای از مقطع جوش رفتار خوردگی نواحی موثر از حرارت، گرده جوش و فلز پایه به طور جداگانه با استفاده از آزمون پلاریزاسیون تافل در محلول ۳/۵ درصد NaCl مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی رفتار خوردگی مناطق مختلف نیز نشان داد در جوشکاری دستی با قوس الکتریکی با الکترود E۸۰۱۸-G ، ناحیه متاثر از حرارت دارای بیشترین پتانسیل خوردگی -۰/۶۵۲ ولت و کمترین چگالی جریان خوردگی ۱/۷۵×۱۰ (-۵) آمپر بر سانتیمتر مربع است. این در حالی است که فلز پایه با کمترین پتانسیل خوردگی -۰/۶۹۳ ولت و بیشترین چگالی جریان خوردگی ۱/۲×۱۰(-۵) آمپر بر سانتیمتر مربع نسبت به فلز جوش و ناحیه متاثر از حرارت قرار دارد و در جوشکاری قوس الکتریکی تنگستن با گاز محافظ آرگون با سیم جوش ER۸۰S-G ، فلز جوش دارای بیشترین پتانسیل خوردگی -۰/۶۸۹ ولت و کمترین چگالی جریان خوردگی ۵/۴×۱۰(-۵) آمپر بر سانتیمتر مربع است و فلز پایه با پتانسیل خوردگی -۰/۶۹۳ ولت، دارای بیشترین چگالی جریان خوردگی ۵ ‐ ۱۰ × ۲ / ۱ آمپر بر سانتیمتر مربع نسبت به فلز جوش و ناحیه متاثر از حرارت است. به طور کلی با بررسی مقاومت به خوردگی دو قطعه جوشکاری شده میتوان بیان کرد که فرایند جوشکاری دستی با قوس الکتریکی با الکترود E۸۰۱۸-G دارای مقاومت به خوردگی بهتری نسبت به فرایند جوشکاری قوس الکتریکی تنگستن با گاز محافظ آرگون با سیم جوش ER۸۰S-G است.