بررسی اثر زمان و دمای پیشگرم روی خواص مکانیکی منطقه متاثر از حرارت جوشکاری به روش GMAW/GTAW ، اتصال آلیاژ ۱.۷۲۲۵ (M۰۴۰) به St۳۷

اتصال فلزات غیرهمجنس یکی از مهم ترین الزامات صنایع مختلف است. اتصال فولادهای آلیاژی و ساده کربنی به طور معمول در فرآیندهای ساخت و تولید دخیل هستند و علت این امر آن است که در این حالت، هزینه مورد نیاز جهت تهیه مواد اولیه کاهش می یابد. از طرف دیگر در اتصال فلزات و آلیاژهای غیرهمجنس به سبب ترکیب شیمیایی متفاوت آن ها، استحکام و کیفیت فصل مشترک HAZ اتصال تا حد زیادی وابسته به پارامترهای دخیل در فرآیند است. گریدهای فولادی St۳۷,۱.۷۲۲۵(M۰۴۰) در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین باتوجه به شرایط، استحکام اتصال گریدهای فولادی فوق از اهمیت بسیار بالایی برخورداراست. از این رو، هدف از این تحقیق بررسی اثر متغیرهای مدت زمان پیشگرم و دمای آن بر خواص مکانیکی اتصال ایجاد شده بین آلیاژ ۱.۷۲۲۵(M۰۴۰) و فولاد St۳۷ مورد بررسی قرار گرفته است. تحقیق های انجام شده نشان می دهد که از بین متغیرهای مختلف، مدت زمان و دمای پیشگرم در افزایش طول عمر سرویس دهی قطعات مذکور در حالت جوشکاری شده از اهمیت به سزایی برخوردار هستند ودر منطقه متاثر از حرارت جوش مورد بررسی قرار می گیرد. تاکنون هیچ مطالعه دقیقی در ارتباط با مدت زمان و دمای پیشگرم مناسب جهت فرآیند جوشکاری فولادهای St۳۷,۱.۷۲۲۵(M۰۴۰) ارائه نشده است و بطور معمول بازدهی کارکرد این قطعات نیز در شرایط شدید تنشی کاهش یافته و این قطعات در محل جوشکاری دچار شکست می شوند.