پایدارسازی گود به روش میخ کوبی و بررسی عددی پارامترهای موثر در آن با استفاده ازمدل سازی دوبعدی

یکی از مسائل مهم مهندسی عمران در مناطق شهری، پایدارسازی جداره های قائم و شیبدار خاکی می باشد. به منظورجلوگیری از ریزش ترانشه وتبعات منفی احتمالی ناشی از خاک برداری ها، سازه موقتی را برای مهار ترانشه اجرا می کنند که به اصطلاح سازه نگهبان نامیده می شود. متاسفانهبسیاری هنوز فکر می کنند که بکارگیری تمهیدات ایمنی لازم در گودبرداری هزینه و زمان بیهوده ای را به کار تحمیل می کند، در حالیکه گودبرداری اصولاً از کارهای پیچیده و خطرناک مهندسی محسوب می شود. روش مناسب گودبرداری با توجه به شرایط و جنس خاک، عمق وابعاد گودبرداری، موقعیت و نحوه قرارگیری محل گود، سطح آب زیرزمینی، تامین ایمنی همسایه های مجاور پروژه، هزینه های پایدارسازی ومشکلات و محدودیت های اجرایی انتخاب می گردد. یکی از روش های پایدارسازی که امروزه در محیط های شهری بسیار مورد استفاده قرار می گیرد روش میخ کوبی یا همان نیلینگ است که متاسفانه گاهی شاهد خرابی های جزئی و یا کلی در گود هستیم. . بنابراین طراحی ایمن و اقتصادیدیوار های میخ کوبی شده تحت بار های جانبی بخصوص در مناطق شهری از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در نتیجه تحلیل مهندسی دقیق تغییر شکل های جانبی در ترکیب ظرفیت خمشی و برشی میخ ها و اندرکنش خاک- سازه، مرحله ای پیچیده در طراحی این سامانه بشمار می رود. دراین تکنیک، جدارهای خاکی ناپایدار ناشی از گودبرداری با استفاده از شبکه ای از میلگردهای فولادی که تا عمق مشخصی در خاک فرورفته و اطراف آن را پوششی از دوغاب سیمان فراگرفته، پایدار می شود. در این تحقیق ابتدا گود مورد نظر توسط سیسستم میخ کوبی در عمق های 8 10 و 12 متری در نرم افزار plaxisدو بعدی پایدار شده و سپس تاثیر طول میخ هایی به طول 8 10 و 12 متری در هرسه عمق گود برای دو پارامتر ضریب اطمینان و جابجایی افقی که از مهمترین پارامترهای پایداری گود هستند بیان می شود.