تاثیر آموزش خطی و غیرخطی بر عملکرد مهارت های حرکتی بنیادی منتخب در دانش آموزان دختر

مقدمه و هدف: یکی از گسترده ترین رویکردهای زمینه ای، نظریه زیست بوم شناختی است. این دیدگاه به طیف وسیعی از موقعیت ها و شرایطی که ممکن است فرد با آن روبه رو شود تاکید دارد. این ویژگی ها از طریق زمینه های محیطی افراد تحت تاثیر قرارگرفته و تغییر می کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر آموزش خطی و غیرخطی بر عملکرد مهارت های حرکتی بنیادی منتخب بود.روش شناسی: به همین منظور تعداد ۳۰ دانش آموز دختر با دامنه سنی ۷ تا ۹ سال با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس پیش آزمون پرتاب بالای شانه و ضربه با پا به عمل آمد و شرکت کنندگان به صورت تصادفی در ۳ گروه آموزش خطی و آموزش غیرخطی و کنترل تقسیم شدند. با توجه به برنامه، گروه های مداخله به مدت ۶ هفته و هر هفته دو جلسه ۶۰ دقیقه ای به اجرای برنامه موردنظر پرداختند. گروه کنترل فعالیتی نداشت. بعد از آخرین جلسه تمرینی پس آزمون به عمل آمد و نتایج ثبت گردید.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد، بین میانگین باقیمانده نمرات ضربه با پا و پرتاب از بالای شانه آزمودنی ها برحسب عضویت گروه (دو گروه تجربی و کنترل) تفاوت معنی داری وجود دارد (۰۵/۰P<). نتایج حاصل از آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که گروه های آموزش خطی و غیرخطی عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل در مهارت های موردبررسی داشتند اما تفاوت این دو گروه ازلحاظ آماری معنی دار نبود (۰۵/۰P<).نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان از آموزش خطی و غیرخطی برای بالا بردن عملکرد در مهارت های حرکتی بنیادی دانش آموزان استفاده کرد.