مقایسه اثر کود های سیلیکات کلسیم و پتاسیم سیلیکات بر برخی از صفات زراعی و بیوشیمیایی دو رقم برنج تحت شرایط تنش خشکی
محل انتشار: فصلنامه روابط خاک و گیاه، دوره: 12، شماره: 4
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 129
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_STGC-12-4_004
تاریخ نمایه سازی: 18 فروردین 1401
چکیده مقاله:
سیلیکات آثار بالقوه ای بر محصولات زراعی تحت تنش زنده و غیرزنده دارد؛ به طوری که می تواند بر فرایندهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیک و همچنین کاهش آثار مخرب خشکی اثرگذار باشد. هدف از این پژوهش بررسی آثار سیلیس کاربردی بر صفات مورفولوژیک و بیوشیمیایی در دو رقم طارم محلی و شیرودی برنج تحت تنش خشکی بود. در این آزمایش تیمارها شامل تیمار اول کاربرد کود سیلیس به صورت محلول پاشی دو نوع سیلیس، سیلیکات پتاسیم، سیلیکات کلسیم، و ترکیب دو سیلیکات، و تیمار دوم شامل تیمارهای تنش خشکی در چهار سطح شاهد، تنش در پایان پنجه دهی، تنش در زمان ظهور خوشه و تنش در زمان انتقال مجدد و کمبود آب (پتانسیل ماتریک خاک ۰/۰۵- مگاپاسکال) بود که بر دو رقم برنج (Oryza sativa L) (شیرودی و طارم محلی) اعمال شد. نتایج نشان داد، تحت شرایط کمبود آب، میزان سیلیس ساقه و دانه، سلولز ساقه، و همچنین لیگنین ساقه افزایش یافت. همچنین، پس از تیمار سیلیس در برنج، برخی صفات مورفولوژیک مانند ارتفاع گیاه، شاخص برداشت و عملکرد دانه افزایش یافت. پس از کاربرد سیلیس، بیماری بلاست برگ به میزان ۳۴ درصد نسبت به شاهد کاهش یافت. شرایط خشکی آثار نامطلوبی بر تعداد دانه در خوشه، پنجه بارور، تعداد پنجه در بوته، و تعداد خوشه چه نشان داد. بین دو رقم از نظر صفات مورفولوژیک (ارتفاع بوته، طول خوشه، تعداد پنجه های موثر در کپه، تعداد خوشه در گیاه، کلروفیل برگ پرچم و شاخص برداشت)، برخی صفات بیوشیمیایی مانند مقدار نیاسین، لیگنین و آمیلوز، و غلظت عناصر موجود در گیاه برنج مانند مس، منگنز و نیتروژن تفاوت معنی داری وجود داشت. اثر ترکیبی تنش خشکی بر دو رقم مورد مطالعه تفاوت معنی داری را نشان نداد؛ بنابراین نتایج نشان داد که هر دو رقم می توانند در مناطق با تنش کم آبی مورد استفاده قرار گیرند. نتایج نشان دهنده اثر بالقوه تیمار سیلیس به مقدار تقریبی ۴۲ درصد در بهبود شرایط جلوگیری از تنش خشکی بود. از نتایج پژوهش حاضر می توان در جهت استفاده از تیمار سیلیس برای افزایش تحمل تنش خشکی در گیاه برنج بهره برد.
نویسندگان
سید سهیل معنوی امری
Department of Agrotechnology, Islamic Azad University, Ayatollale Amoli, Amol, Iran.
یوسف نیک نژاد
Department of Agrotechnology, Islamic Azad University, Ayatollale Amoli, Amol, Iran.
هرمز فلاح آملی
Department of Agrotechnology, Islamic Azad University, Ayatollale Amoli, Amol, Iran.
داوود براری تاری
Department of Agrotechnology, Islamic Azad University, Ayatollale Amoli, Amol, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :