بررسی نقش آزمایشگاه و آنتی ژن در تکرارپذیری نتیجه آزمون ممانعت از هماگلوتیناسیون بیماری نیوکاسل

آزمون ممانعت از هماگلوتیناسیون (HI) یک روش رایج در آزمایشگاه های دامپزشکی می باشد که دارای حساسیت پایین و ویژگی بالایی در تعیین سطح آنتی بادی می باشد. هدف این مطالعه بررسی تکرارپذیری آزمون HI در بین آزمایشگاه های دامپزشکی و تعیین آنتی ژن مناسب برای آزمون HI بود. دو مطالعه در این تحقیق صورت پذیرفت. در مطالعه اول ۶۰ نمونه سرم در چهار گروه شامل گروه سرم های تیتر منفی،  تیتر پایین،  تیتر متوسط و تیتر بالای نیوکاسل انتخاب شد. همچنین جهت ارزیابی تکرارپذیری نتایج آزمون HI هشت جفت سرم تکراری از هر چهارگروه سرمی انتخاب گردید. سرم ها به یازده آزمایشگاه مختلف دامپزشکی در کشور که سهم بالایی در انجام آزمون HI داشتند، ارسال گردید و از آنها درخواست شد با روش رایج آزمایشگاه تیتر HI نیوکاسل را تعیین کنند. در مطالعه دوم  ۴۱ نمونه سرم با استفاده از پنچ آنتی ژن (کلون لاسوتا، لاسوتا، B۱، آنتی ژن تجاری، آنتی ژن آزمایشگاهی) برای آزمون HI مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج مطالعه اول نشان داد که اکثر آزمایشگاه ها توانایی شناسایی تیترهای بالا را دارند ولی در تعیین تیترهای صفر، پایین و متوسط تفاوت قابل توجهی دارند. همچنین براساس نتایج هر یک از آزمایشگاه ها مشخص شد که تکرارپذیری نتایج HI در داخل یک آزمایشگاه نیز پایین است. در مطالعه دوم بهترین آنتی ژن از لحاظ یکسان بودن پاسخ ها در آزمون HI آنتی ژن لاسوتاکلون می باشد. این اولین مطالعه کنترل کیفی آزمون HI در  ایران می باشد. نتایج نشان داد که کیفیت انجام HI در سطح قابل قبولی نیست و سازمان دامپزشکی و مراکز تحقیقاتی برای استاندارد سازی این آزمون برنامه ریزی نمایند.