راهبردهای اجرای عملیات مشترک در ارتش جمهوری اسلامی ایران

اجرای عملیات مشترک، احتمال پیروزی را به طور تصاعدی افزایش داده و به عنوان کاربردی­ترین و موثرترین اقدام در جنگ های آینده مورد استفاده قرار میگیرد. طرح ریزی و اجرای عملیات مشترک حاصل تجمیع توان رزم نیروهای چهارگانه آجا است که به لحاظ فرهنگ سازمانی، مدیریتی، فضای عملیاتی و محیط تخصصی کاملا متفاوتند و هماهنگی بین آنها در اجرای عملیات مختلف لازم و ضروری است. هدف اصلی تحقیق ارائه راهبردهای اجرای عملیات مشترک در آجا می ­باشد. این تحقیق از نوع کاربردی توسعه ­ای و روش آن موردی- زمینه ­ای می باشد. حجم نمونه آماری تحقیق ۷۴ نفر می­ باشد. روش گردآوری اطلاعات میدانی و کتابخانه ­ای بوده که با تحلیل عمیق مبانی نظری، عوامل موثر بر اجرای عملیات مشترک را احصاء نموده و سپس در قالب پرسشنامه با استفاده از تحلیل­ های کمی و کیفی به­ صورت آمیخته نسبت به استانداردسازی و بومی سازی این عوامل در محیط عملیات مشترک ارتش اقدام شده است. بر اساس نتایج تحقیق و با استفاده از ابزار IFE و EFE تعداد ۱۰۳ عامل (۳۳ قوت و ۲۰ ضعف و ۲۹ فرصت و ۲۱ تهدید) جهت اجرای عملیات مشترک در ۶ مولفه شناسایی و سنجش شده و نهایتا به روش SWOT راهبردها تدوین شده و نسبت به تعیین اولویت اجرایی آنها با استفاده از روش QSPM اقدام شده است. وضعیت فعلی آجا جهت اجرای عملیات مشترک، در ربع محافظه­ کارانه خفیف قرار دارد. بنابراین تعداد ۱۳ راهبرد در راستای حرکت از موقعیت تهاجمی معطوف به قوت به موقعیت تهاجمی مطلوب یا شدید تدوین شده است.