بررسی خصوصیات مکانیکی و حرارتی پلت های تولید شده از ترکیب پوسته بادام و گردو و تفاله کنجد با نسبت های مختلف

تبدیل زیست توده های کشاورزی به شکل پلت و استفاده از آنها به عنوان منبع انرژی حرارتی مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. در پژوهش حاضر، تاثیر چهار نسبت ترکیب پوست بادام، گردو و تفاله کنجد به ترتیب با نسبت (۲:۱:۱،۱:۱:۲،۱:۲:۱،۱:۱:۱) بر مبنای وزن و دو اندازه ذرات (۶/۰ و ۱ میلی متر) بر شاخص های چگالی، چگالی فشرده شده، مقاومت فشاری و ارزش حرارتی پلت های تولیدی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که چگالی فشرده شده و مقاومت پلت ها در ترکیباتی که دارای مقادیر بیشتر تفاله کنجد هستند بیشتر از سایر نمونه ها است بطوریکه بیشترین چگالی فشرده (۷۲۱ کیلوگرم بر متر مکعب) و بیشترین مقاومت فشاری (۷۳/۵۰ نیوتن بر سانتیمتر) برای ترکیب با نسبت تفاله کنجد بیشتر و ذرات کوچکتر بدست آمد. در مقایسه تیمارها کمترین مقاومت مربوط به نسبت بالاتر پوست گردو(تیمار T۲) در اندازه ذرات درشت تر می باشد. با توجه به داده های بدست آمده در اندازه ذرات ریزتر مقاومت فشاری برای نسبت برابر از مواد اولیه(T۱) ۷۸/۲۰ N/Cm، برای نسبت بالاتر پوست گردو(T۲) ۴۶/۴ N/Cm، در نسبت بالاتر پوست بادام(T۳) ۲۶/۱۲ N/Cm و برای مقدار بیشتر تفاله کنجد(T۴) ۷۳/۵۰ N/Cm بدست آمد. با تغییر در اندازه مواد اولیه که برای ذرات درشت تر است، مقاومت کاهش می یابد که به ترتیب برای نسبت برابر از مواد(T۱) ۴۴/۱۵ N/Cm، پوست گردوی بیشتر(T۲) ۴۹/۶ N/Cm، برای پوست بادام بیشتر(T۳) ۲۱/۷ N/Cm و برای تفاله کنجد بالاتر (T۴) برابر با ۷۲/۱۸N/Cm بدست آمد. همچنین، بالاترین میزان ارزش حرارتی در نسبت بالاتر پوست گردو (نسبت بادام، گردو و تفاله کنجد ۱:۲:۱) به میزان ۹۵۷۶ کیلوژول بر گرم بدست آمد. بنابراین استفاده از ضایعات کشاورزی و ترکیب مناسب آنها به دلیل ایجاد چگالی و استحکام مناسب گزینه خوبی برای تولید سوخت های زیستی می باشد.