راهکارهای بهینه در راستای افزایش نقش مشارکت های شهروندی در مدیریت شهری منطقه ۱۲ مشهد

با پیچیدگی شهرهای امروز و تنوع در مطالبات شهروندان به نظر می رسد مدیریت شهری نمی تواند امری یک جانبه باشد بلکه رابطه ای دو سویه میان شهروندان و سیستم مدیریتی شهر است. شرایط شهرها درزندگی انسان ها تاثیر گذار است و به این خاطر که شهروندان جز جدایی ناپذیر شهرها هستند، قطعا اصلاح این رابطه، مشارکت آنها را می طلبد. مشارکت یکی از مفاهیم اصلی در پیشرفت مدیریت شهری به حساب می آید. مدیران و برنامه ریزان شهری سعی بر این دارند تا با مشارکت مردم در اجرای طرح ها و برنامه ها شهری باعث رضایتمندی بیشتر از مدیریت شهری حاصل شود. امروزه مشارکت شهروندی در اداره امور شهرها مظهر جدید نیست و بایستی مدیران شهری به آن توجه کافی مبذول دارند. هدف این پژوهش تحلیل و ارزیابی شاخصهای موثر بر افزایش و بهبود نقش مشارکت های شهروندی در توسعه مدیریت شهری می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است و جمع آوری اطلاعات به دو شیوه استادی و پیمایشی انجام گرفته است و پس از بررسی ادبیات نظری موضوع، معیارهایی متناسب با شرایط نمونه موردی پرسشنامه ای تنظیم و پس از نتایج حاصل از پرسشنامه های تکمیل شده در محله، در سطح استنباطی برای بررسی روابط از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و T-Test تک نمونه ای استفاده شده است. نتایج آزمون فرضیه های پژوهش حاکی از آن است که در ارتباط با فرضیه دوم و بررسی رابطه معناداری تاثیر ایجاد بسترهای مناسب مشارکت دادن شهروندان از طریق مشارکت شهروندی، در بهبود جریان توسعه مدیریت شهری، با توجه به نتایج به دست آمده در تمام موارد سطح معنی داری کمتر از ۰/۰۵ و میانگین بیشتر از ۳ می باشد که با اطمینان ۵۹ درصد می توان گفت ایجاد بسترهای مناسب مشارکت دادن شهروندان از طریق مشارکت شهروندی، در بهبود جریان توسعه مدیریت شهری موثر می باشد. در رابطه با فرضیه سوم بر اساس نتایج آزمون T-Test مقدار سطح معنی داری ۲sig/ کمتر از ۰/۰۵و همچنین میانگین بیشتر از ۳ می باشد بنابراین با اطمینان ۵۹ درصد می توان گفت کمبود بودجه یکی از مهمترین موانع جهت بهره گیری از توانمندی های شهروندان، جهت افزایش مشارکت عمومی باشد نهایتادر جهت بهبود و ارتقاء نقش مشارکت های شهروندی در توسعه مدیریت شهری در منطقه ۲۱ شهر مشهدپیشنهادهایی ارائه شده است.