مطالعه عددی المان محدود رفتار روسازی های انعطاف پذیر مقاوم سازی شده با ژئوگرید

این مقاله به تحلیل اجزای محدود روسازی انعطاف پذیر با ژئوگریدها پرداخته است. ژئوگرید به طور چشمگیری به عنوان ماده تقویت کننده در بخشهای مختلف مهندسی عمران استفاده می شود. روسازی انعطاف پذیر یکی از مناطق اصلی است که در آن نیاز به بهبود عملکرد عمر سرویس روسازی ، مسیر پایه و زیرسازی وجود دارد. روش اجزای محدود بهترین ابزار مناسب برای حل مشکلات مربوط به غیرخطی بودن مواد است.هدف این مقاله دستیابی به عملکرد ژئوگریدها در روسازی انعطاف پذیر از طریق تجزیه و تحلیل عناصر محدودبا نرم افزار PLAXIS ۲D است. مدل Mohr-coulomb برای مواد در لایه پایه ، لایه زیر پایه و لایه زیر پایه و عنصر رابط مدل الاستیک مورد استفاده برای شبکه های جغرافیایی برای شبیه سازی شرایط برهم کنش استفاده می شود. عنصر مثلثی ۱۵ گره ای برای لایه های روسازی استفاده می شود. در مطالعه حاضر ، از مدل محوری متقارن در PLAXIS ۲D برای بررسی اثر سختی محوری شبکه های ژئوگرید در روسازی درضخامت های مختلف لایه پایه استفاده شده است. نتایج تجزیه و تحلیل اجزای محدود ، کاهش تغییر شکل سطح عمودی را زمانی که شبکه های ژئوگرید بین لایه های روسازی اضافه شدند،نشان می دهد . نتایج تحقیقات پیشین ، بهبود عملکرد روسازی را هنگام استفاده از شبکه های ژئوگرید به عنوان تقویت کننده نشان می دهد.