اثر هسپرتین بر سطح سرمی آنزیم های آسپارتات و آلانین آمینو ترانسفراز و سطح کبدی و قلبی مالون دی آلدئید در موش صحرایی دیابتی
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 180
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DMED-18-4_005
تاریخ نمایه سازی: 23 فروردین 1401
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: دیابت قندی با افزایش میزان مالون دی آلدئید بهعنوان شاخص استرس اکسیداتیو و افزایش سطح سرمی آنزیم های بافتی نظیر آسپارتات وآلانین آمینوترانسفراز ناشر از آسیب بافتی مشخص میشود. با توجه به اثر ضددیابتی هسپرتین، هدف از انجام این مطالعه ارزیابی اثر این ماده بر سطح این فاکتور ها در حالت دیابت است. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، موشهای صحرایی نر در گروههای ۳۲ تایی کنترل، کنترل تحت تیمار، دیابتی و دیابتی تحت تیمار تقسیم شدند. برای القاء دیابت، استرپتوزوسین با دوز ۶۰ mg/kg به صورت داخل صفاقی تزریق شد. هسپرتین با دوز ۱۰ mg/kg برای مدت چهار هفته بهطور روزانه یک هفته پس از شروع کار تجویز شد. سطح سرمی آسپارتات وآلانین آمینوترانسفراز قبل و در انتهای کار اندازهگیری شد؛ بهعلاوه سطح مالون دی آلدئید در دو بافت قلب و کبد اندازه گیری شد. نتایج: افزایشی معنادار در سطح سرمی آسپارتات و آلانین آمینوترانسفراز در موشهای دیابتی مشاهده شد (p < ۰.۰۵-۰.۰۱) و درمان با هسپرتین تنها سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز را در حد معنادار کمکرد (p < ۰.۰۵)؛ بهعلاوه، حالت دیابت، افزایش سطح مالون دی آلدئید در دو بافت قلب و کبد را سبب شد (p < ۰.۰۱) و درمان با هسپرتین سطح مالون دی آلدئید را در این دو بافت در حدی معنیدار کاهش داد (p < ۰.۰۵). نتیجهگیری: درمان با هسپرتین میتواند سطح سرمی آلانین آمینو ترانسفراز و همچنین استرس اکسیداتیو را کاهش دهد که با سطح بافتی کمتر مالون دی آلدئید در دو بافت قلب و کبد مشخص میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جمشید نارنجکار
گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد
مهرداد روغنی
گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد و مرکز تحقیقات گیاهان دارویی
مهدی شکوهی
دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد