بررسی و طراحی فضاهای شهری ۲۴ ساعته نمونه موردی خط ساحلی اروند

شب در محیط های شهری یک زمان اساسی است. از یک طرف، پایان روز کاری است و فرصت هایی را برای تفریح و سرگرمی فراهم می کند؛ از طرف دیگر زمان استراحت و اجتماع خانواده است. شهرآبادان ازجمله شهرهایی است که زیست شبانه بخشی از هویت این شهر را تشکیل می دهد چرا که مطالعات بسیاری نشان داده اند درجه حرارت بالا در طول روز به ویژه در مناطق گرمسیری یا موقع تابستان، فعالیت های اوقات فراغت جامعه شهری را در محیط های بیرونی کاهش داده است. از طرفی، سبک زندگی پرمشغله روزانه جامعه شهری نیز بر کمبود فراغت و فعالیت های تفریحی در محیط های عمومی بیرونی تاثیر میگذارد. این محدودیت ها الگوهای رفتاری جوامع شهری را تغییر داده است؛ بدینصورت که به عنوان مثال مردم ترجیح می دهند فعالیتهای تفریحی خود در پارک عمومی را به بعد از غروب خور شید موکول کنند. از طرفی می بایست به این نکته نیز توجه داشت که زندگی شبانه شهری در ایران امری نو و معاصر بوده که حدود یک سده از عمر آن می گذرد، با اکتشاف برق فضای شب روشن شد و این تمنا و میل در مردم به وجود آمد که در شب نیز می توان از شهر استفاده کرد، ولیکن مدیریت شده نیست و کاملا خودانگیخته است. در نتیجه اولین چالش پیش رو برای طراحی فضاهای شبانه شهری با تعریف آن ارائه می شود سپس با فرهنگ و هویت مکان ادغام می شود و در نهایت به جذب مردم به فضاهای شهری در ساعات غیرسنتی منجر می شود.