تحلیل و بررسی فرهنگ در ارتقای کیفی شهر

شهر مظهر زندگی و منبع نمادین اعتقادات، خاطرات و تعلقات است. شهر تجلی گاه حیات اجتماعی افراد است. حضور افراد، تعامالت افراد، زندگی افراد در شهر آن را سرزنده و پویا می سازد. شهر نمایانگر ارزش ها و هنجارهای ساکنین است. امروزه شهرهای موفق شهرهایی هستند که متناسب با ارزش ها، هنجارها و خواست های ساکنینش توسعه یافته و فضاهایی خالق، پویا و سرزنده را برای حضور انان فراهم می آورند. از اینرو فضاهای عمومی شهر از مهمترین اجزای شهر محسوب می شوند. شهرهای ایرانی از دیرباز در پیدایش و توسعه خود رنگ و بوی ارزش های دینی و معنوی ساکنان ان را به همراه داشته اند. هدف اصلی این پژوهش که در نوع خود یک پژوهش مروری محسوب می شود، تحلیل و بررسی علل شکل گیری حاشیه نشینی در شهرها و راهکار مقابله با آن در سطح یک شهر می باشد. در ابتدا به تحلیل و بررسی مفهوم آن و نیز در ادامه با در نظر گرفتن اهمیت موضوع این پژوهش با روش تحلیلی- توصیفی و بر اساس داده ها و اطلاعات حاصله از مطالعه منابع کتابخانه ای، اسناد و نوشته های مربوطه به این امر به عنصر شناسی و ارزیابی ابعاد و مباحث منوط به آن پرداخته است. هدف اصلی این پژوهش که در نوع خود یک پژوهش مروری محسوب می شود، ابتدا به بررسی و تحلیل مبانی نظری فرهنگ و رابطه بین آن و ساخت در شهر پرداخته می شود. با در نظر گرفتن اهمیت موضوع، این پژوهش با روش تحلیلی _ توصیفی و بر اساس داده ها و اطلاعات حاصله از مطالعه منابع کتابخانه ای، اسناد و نوشته های مربوطه به تحلیل و بررسی ابعاد و مباحث تاثیر مباحث فرهنگ بر ارتقای کیفی شهر و شاخص های مربوط به آن می پردازد.