بررسی نحوه ی توانمندسازی و کسب درآمد کودکان کار با الهام از روند تولید فرش دستباف با رویکرد بازی سازی (نمونه موردی: کودکان خیابانی منطقه ۲ شهر تهران)

بیکاری در جوامع روستایی و شهری سبب مهاجرت خانوارها به شهرها شده است. مهاجرت روزافزون، معضلاتی مانند: حاشیه نشینی، ایجاد شغل های کاذب در کلان شهرها و افزایش کودکان کار در سطح جامعه می گردد. به دلیل پایین بودن سن و سطح خدمات مراقبتی به این کودکان ممکن است، از نظر روحی، روانی و حتی جسمی صدمات جبران ناپذیری به آنها وارد شود. با توجه به شهر دوستدار کودک، ارائه راهکارهایی برای این قشر جامعه که به رفع معضلات آنها بینجامد، در نهایت سبب کاهش مشکلات جامعه در کلان شهرها گردد بسیار مهم جلوه می کند. آنگاه که صحبت از کار کودک می شود، ناخودآگاه ذهن به سمت کودکان کار سوق پیدا می کند. از سوی دیگر در اغلب جوامع توسعه یافته آشنایی با مشاغل مختلف در کودکی آموزش داده می شود، تا کودک بتواند از راه هایی مانند بازی، سرگرمی و اسباب بازی های مختلف که در اختیار آنها قرار داده می شود، راهی در جهت علاقمندسازی، شناخت و آموزش جهت کسب درآمد برای آینده خود ایجاد نمایند. در مقاله کیفی فوق که پژوهشی است توصیفی- کاربردی، با بکارگیری روش دو الماسه، و حجم نمونه ۷۴ کودک خیابانی، در سطح منطقه دو تهران با الهام از روند تولید فرش دستباف به یک خدمت محصول بر پایه موزاییک چیدمان از جنس نمد رسیدیم، که می تواند جهت توانمندسازی کودکان در محیط های قابل حمایت از کودکان خیابانی، تولید شود. علاوه بر ایجاد درآمد همراه با بازی و سرگرمی برای این قشر آسیب پذیر، زمینه ی آموزش و آشنایی این کودکان با شغل های زیر مجموعه فرش دستباف، که یک حرفه و فن محسوب می شود. به مرور از معضلات کودکان کار در سطح جامعه کاسته و مشکلات مدیریت شهری را کاهش دهد.