تفحصی بر تاثیر شاخصه های فرآیند طراحی معماری در خلق مجموعه های زیستی

فرآیند طراحی معماری، دستورالعملی است به منظور معرفی نظامی میان فعالیت های فکر کردن، فعالیت های اجرایی و ... که دارای سلسله مراتب می باشد. این فرآیند مجموعه فعالیت های منسجمی است که هدف و راه حل را به هم پیوند می دهد و تسلسل منطقی و هدفمند تعدادی از فعالیت ها می باشد. همچنین، شامل شماری از فعالیت های مرحله بندی شده می باشد که هر کدام شخصیت و نتایج خود را دارند. از دیدگاه بسیاری از طراحان، فرآیند طراحی معماری، فرآیند حل مسئله است و لذا مهم ترین فرآیند حل مسئله قابل اعمال در این پروسه، شناخت مسئله، راه-حل یابی، ارزیابی و انتخاب می باشد. این فرآیند خطی به گفته جان لنگ، شامل سه مرحله تحلیل، ترکیب و ارزیابی می باشد. مجموعه های زیستی، کانونی مناسب برای ظهور تنوع رفتاری هستند. تراز موفقیت در هر فضای زیستی را می توان از میزان استمرار حضور افراد در آن فضا مورد سنجش قرار داد. همچنین سه مولفه کالبدی، اجتماعی و زیست محیطی از عوامل جذب کننده مخاطبین به فضاهای زیستی هستند. تاثیر شاخصه های فرآیند طراحی معماری در خلق مجموعه های زیستی، هدفی است که پژوهش حاضر در پی انجام آن برآمده است. تحقیق حاضر از حیث ماهیت کیفی می باشد و داده ها با ابزار کتابخانه ای از طریق کتب و نشریه های تخصصی گردآوری شده است. نتایج نشان می دهد در فرایند طراحی معماری در ابتدا باید با کلیات و تعاریف اولیه شناخت پیدا کرد تا مسیر طراحی هموارتر و با آگاهی بالاتری انجام گیرد. در ادامه عواملی که در فرایند طراحی موثر می باشند باید مورد توجه طراح قرار گیرد تا طراحی به نتایج مطلوبی منتهی شود.