کاربست اصول طراحی معماری خوابگاه های دانشجویی با رویکرد حس دلبستگی به مکان

دلبستگی به مکان در حقیقت به رابطه احساسی بین فرد و مکان اشاره دارد که دارای ابعاد مختلف کالبدی،اجتماعی،عاطفی ،عملکردی،وابستگی به مکان و هویت مکان می باشد.عوامل فرهنگی،فردی،اجتماعی، کالبدی،خاطرات وتجارب،عوامل فعالیتی-تعاملی،رضایتمندی از مکان وعامل زمان از عوامل تاثیر گذار بر دلبستگی به یک مکان محسوب میگردند.با توجه به اینکه مولفه دلبستگی به مکان در طراحی اکثریت خوابگاه های دانشجویی نادیده گرفته شده است، هدف پژوهش حاضر دستیابی به مولفه هایی جهت طراحی محیطی توام با ایجاد حس رضایتمندی از مکان،دلبستگی به مکان و تداعی کننده حس خانه برای دانشجویان خوابگاه ها می باشد.در این راستا روش تحقیق در این پژوهش کیفی بصورت توصیفی-تحلیلی صورت گرفته است.جمع آوری داده ها و اطلاعات از منابع کتابخانه ای اعم از مرور اسناد و مقالات و وبگاه های مختلف صورت گرفته است. بر اساس یافته های پژوهش مهمترین مولفه های موثر بر حس دلبستگی به مکان در طراحی خوابگاه های دانشجویی عوامل کالبدی،رضایتمندی از مکان و عوامل فعالیتی-تعاملی می باشند. با توجه به داده های بدست آمده در تحقیق پیش رو اگر محیط کالبدی خوابگاه طوری طراحی گردد که بتواند پاسخگوی توقعات فرد دانشجو از محیط اقامت خود همچون :تامین خلوت شخصی مطلوب،تامین آسایش،ایجاد امکانات مناسب ،ایجاد فضای مناسب برای مطالعه، سرگرمی و ورزش... و نیز میتوان با طراحی فضاهای اقامتی پر نشاط با بکارگیری تکنیکهای طراحی داخلی و گرافیک محیطی، رابطه فرد با مکان را تقویت کرده و سبب بوجود آمدن حس تعلق به مکان در دانشجویان نسبت به محیط خوابگاه ها گردد.