بررسی تاثیر ارتفاع قرارگیری میراگر TMD برکنترل جابجایی طبقات در ساختمان های نامنظم فلزی با استفاده از تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیر خطی

سیستم میراگر جرمیTMD یکی از پیشرفته ترین و کاراترین سیستم های نوین مقابله با بارهای جانبی در سازه های بلند مرتبه می باشد. استفاده از این سیستم باعث پایداری بیشتر سازه در برابر بارهای خارجی مخصوصا در برج ها و آسمان خراش ها می شود. با توجه به گسترش شهرنشینی و نیاز به ساخت سازه های با ارتفاع های بیشتر، کنترل دریفت و تغییرمکان های این سازه ها و همچنین کاهش پاسخ این سازه ها در برابر بارهای جانبی می تواند ازعمده ترین مسائل پیش رو برای این سازه ها باشد. یکی از روش های کاهش پاسخ سازه، استفاده از سیستم های کنترل نیمه فعال می باشد. سیستم های کنترل نیمه فعال مزایای هر دو روش فعال و غیرفعال را دارا هستند. نحوه عملکرد این نوع سیستم ها کاملا کنترل شده است. ابزار کنترل نیمه فعال، از طریق سازگار کردن خصوصیات مکانیکی خود با نوسانات وارده، سازه را کنترل می کند ولی مستقیما انرژی به سازه وارد نمی کند. این میراگرها به دلیل عدم نیاز به تعمیر و نگه داری ویژه، عدم نیاز به منبع انرژی خارجی و قابلیت بهره برداری دائمی، کاربرد وسیعی در کاهش پاسخ لرزه ای سازه های بلند مرتبه در مقابل بارهای جانبی دارند. کارایی این سیستم باید توسط معیارهایی مشخص شود تا بتوان در مورد آن به درستی قضاوت کرد. یکی از این معیارها تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی می باشد.