رتبه بندی زمینه های شبکه شهرهای خلاق یونسکو برای شهر تبریز

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 250

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JGUSD-8-2_007

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1401

چکیده مقاله:

در سال ۲۰۰۴ شبکه شهر های خلاق یونسکو با هدف کمک به بازیابی پتانسیل های اقتصادی، اجتماعی و خلاق صنایع فرهنگی معرفی شد. در حال حاضر ۲۴۶ شهر از سراسر جهان در یکی از هفت زمینه موسیقی، ادبیات، سینما، صنایع دستی و هنرهای مردمی، طراحی، هنرهای رسانه ای و خوراک شناسی عضو شبکه مزبور هستند. در مطالعه حاضر ضمن بررسی پتانسیل تبریز برای شهر خلاق شدن، زمینه خلاق آن نیز شناسایی می شود. در این راستا با مطالعه خلاصه ارائه شده توسط یونسکو برای هر یک از شهرهای خلاق ثبت شده در یونسکو و شاخص های شهر خلاق معرفی شده توسط یونسکو، نه شاخص شهر خلاق شناسایی شده و با استفاده از بررسی اسناد داده های مورد نیاز برای تبریز جمع آوری می شود. نتایج بررسی شاخص های شناسایی شده و میزان تاپسیس محاسبه شده حاکی از آن است که زمینه صنایع دستی و هنرهای مردمی از لحاظ شاخص های ذخایر فرهنگی، حمایت مالی، صادرات، زیرساخت های هنری و زیرساخت های آموزش نسبت به سایر زمینه ها در وضعیت مطلوب تری قرار گرفته است. در مجموع بر اساس نتایج این تحقیق تبریز در زمینه صنایع دستی و هنرهای مردمی دارای بیشترین پتاسیل برای معرفی به عنوان شهر خلاق می باشد. از این روی تمرکز اغلب راهبردها و برنامه ها برای دستیابی به شهر خلاق در زمینه مزبور بایستی در راستای تقویت رویدادهای فرهنگی و دانش آموختگان باشد. از جمله می توان با افزایش برگزاری نمایشگاه ها و بازارچه های موقت و تکمیل پروژه های موزه فرش و شهر صنایع دستی، ضمن شناساندن صنایع دستی، به ترغیب مردم به سمت آموزش و جذب دانشجو و هنرآموز نیز شد.

کلیدواژه ها:

شهر خلاق ، شاخص های شهر خلاق ، مدل تاپسیس ، تبریز

نویسندگان

خدیجه صالحی ابر

گروه توسعه اقتصادی و برنامه ریزی، دانشکده اقتصاد مدیریت ، دانشگاه تبریز، تبریز

پرویز محمدزاده

دکترا اقتصاد، گروه توسعه اقتصادی و برنامه ریزی، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

داود بهبودی

گروه توسعه اقتصادی و برنامه ریزی، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • حسینی، س. ع.، قلی پور، ی.، و مظفری، ا. (۱۳۹۴). ...
  • رضائیان قراگوزلو، ع.، قادری، ا.، و میرعباسی، ر. (۱۳۹۱). برنامه ...
  • زنگنه شهرکی، س.، و فتوحی مهربانی، ب. (۱۳۹۷). تبیین الگوی ...
  • سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان آذربایجان شرقی. (۱۳۹۴). سند ...
  • عاطفی، ه.، و حاتمی علمداری، ا. (۱۳۹۶). تاثیر انگاره شهر ...
  • Alamoudy, S. A. (۲۰۱۷). Urban transformation through creativity: applying the creative ...
  • Bianchini, F., & Landry, C. (۱۹۹۵). The Creative City. London: ...
  • Florida, R. (۲۰۰۲). The rise of the creative class. New York: ...
  • Gathen, C. (۲۰۱۶). Benefits of Networks within Cultural and Creative ...
  • Goldberg-Miller, Sh .(۲۰۱۹), Creative city strategies on the municipal agenda ...
  • Kakiuchi, E. (۲۰۱۶). Culturally creative cities in Japan: Reality and ...
  • Kuo, T. (۲۰۱۷). A modified TOPSIS with a different ranking ...
  • Landry, C. (۲۰۱۱). The Creative City Index, City, Culture and ...
  • Leng, K. S., Badarulzaman, N., Samat, N., & Dawood, S. ...
  • Sasaki, M. (۲۰۱۱). Urban regeneration through cultural diversity and social ...
  • Scott, A. J. (۲۰۰۶). Creative cities: Conceptual issues and policy ...
  • UNESCO (۲۰۱۷). Creative Cities Network, Mission Statement , Retrieved Octobr ...
  • Yue, Z. (۲۰۱۲). Application of the projection method to determine ...
  • نمایش کامل مراجع