مقایسه نگرش به خواندن، اشتیاق و خودپنداره تحصیلی در کودکان دارای اختلالات یادگیری خاص وعادی

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی و مقایسه نگرش به خواندن، اشتیاق و خودپنداره تحصیلی در کودکان دارای اختلالات یادگیری خاص وعادی بود. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی- مقایسه ای بود و جامعه آماری این پژوهش را کلیه مراکز اختلالات یادگیری شهر رشت در سال تحصیلی۱۴۰۰- ۱۳۹۹ و کلیه دانش آموزان مدارس عادی شهر رشت تشکیل دادند که براساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق پرسشنامه پرسشنامه نگرش خواندن مک کنا و کی یر (۱۹۹۰)، پر س شنامه ا شتیاق تحصیلی فردیرگز، بلومنفیلد و پاریس (۲۰۰۴) و پر س شنامه خودپنداره ی تحصیلی یی یسن چن((۲۰۰۴ بود. داده های پژوهش با استفاده از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیره((MANOVA به کمک نرم افزار Spss ۲۷ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین کودکان دارای اختلال یادگیری و عادی در نگرش به خواندن، ا شتیاق تحصیلی، خودپنداره تحصیلی تفاوت معنی داری مشاهده شده ا ست. نتایج این پژوهش مبنی بر همبودی پایین بودن خودپنداره تحصیلی و ا شتیاق به مدر سه در دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری به نقش مهم متغیرهای مدرسه ای در عملکرد یادگیری این دانش آموزان ا شاره دارد. نتیجه گیری: پایین بودن نگرش به خواندن، ا شتیاق تح صیلی و خودپنداره تحصیلی در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص می تواند پیامدهای نامطلوب روانی، رفتاری و تحصیلی در پی داشته باشد؛ بنابراین، انجام مداخلات روان شناختی و راهبردهای آموزشی برای افزایش این متغیرها ضروری هست.