بررسی عناصر اصلی باغ ایرانی از دیدگاه معماری منظر

تاثیر طبیعت و محیط سبز همانند عنصری جدایی ناپذیر در همه ادوار زندگی بشر تٲثیرگذار و اساسی بوده است . از اینرو در ایران شاهد ساخت کهن ترین باغ ها هستیم. باغ رایجترین اثر هنری است، ایرانیان در گذشته به خوبی دریافته بودند که باغ و فضاهای سبز دارای قدرت عظیمی در تاثیرگذاری مثبت بر روی واکنش ها و روحیات انسان دارد. با سپری شدن قرنها و دگرگون شدن فرم زندگی بشر، از تاثیر آن کاسته نشده بلکه در زمان معاصر نیز در اغلب ساخت و سازها با کاربری های مختلف به نوعی در فضاهای بازشان سعی در طراحی با رویکرد باغ ایرانی و بهره گیری از اصول و قواعد آن داشته اند. باغسازی ایرانی همانند معماری ایرانی طوری طراحی شده است که با اقلیم منطبق باشد و به بهترین وجه نسبت به شمال و جنوب جهت گیری شود. در گذشته تعامل، ایرانی با طبیعت در معماری دارای الگویی خاص بوده است، این الگو در قالب باغ ایرانی است، که همانند سایر رشته ها ریشه در فرهنگ و تمدن ما داشته است. این پژوهش در پی آن است تا عناصر و اجزای تشکیل- دهنده باغهای ایرانی را مورد بررسی قرار دهد. آب یکی از مهمترین عناصر باغ ایرانی محسوب میشود و نزد ایرانیان از چنان تقدسی برخوردار است که آن را چنان در باغ میگردانند تا باغشان نماد فکر و اندیشه عناصر هستیبخششان گردد و باغ را تمثیلی از بهشت برین میدانستند. کاشت گیاهان ، مخصوصا گیاهان درختان سایه دار در باغ ایرانی با هدف ایجاد سایه صورت میگرفت